< Zabura 43 >
1 Ka nuna ni marar laifi ne, ya Allah, ka kuma nemi hakkina a kan al’ummai marasa sanin Allah. Ka kuɓutar da ni daga masu ruɗu da mugayen mutane.
O Elohim Pathen themmona bei kahi neiphongdoh in! Elohim Pathen ginglou hoa kon in nei vengdoh in, chutengleh mikitah lou holeh joupan hoa kon in neihuhdoh in.
2 Kai ne Allah mafakata. Me ya sa ka ƙi ni? Me zai sa in yi ta yawo ina makoki, a danne a hannun abokin gāba?
Ajeh chu nanghi kakiselna Pathen Elohim nahi, ibol a neipaidoh hitam? Ibol a keima kadougal ten eibolset jeh a lunggim a kava lele dingham?
3 Ka aiko da haskenka da gaskiyarka, bari su bishe ni bari su kawo ni ga dutsenka mai tsarki, zuwa wurin da kake zama.
Nadih na le navah na chu neihinsol peh in, hichun eilamhil hen. Hihochun nangma chenna muol theng chu eilhut hen.
4 Sa’an nan zan tafi bagaden Allah, ga Allah, farin cikina da murnata. Zan yabe ka da garaya, Ya Allah, Allahna.
Hikomma chun keima Elohim Pathen maicham achu kasemjang puma kathang vahding ahi, O Pathen Elohim.
5 Me ya sa kake baƙin ciki, ya raina? Me ya sa ka damu a cikina? Ka dogara ga Allah, gama zai sāke yabe shi, Mai Cetona da Allahna.
Idia lungkham kahim? Ipidinga kalung lhadah ham? Keiman kakinepna Elohim Pathen a koi inge! Eihuhhingpa le Elohim ka Pathen keiman nangma thangvah kit inge!