Zabura 43

1 Ka nuna ni marar laifi ne, ya Allah, ka kuma nemi hakkina a kan al’ummai marasa sanin Allah. Ka kuɓutar da ni daga masu ruɗu da mugayen mutane.

Aw Sithaw, toenghaih amtuengsak ah, Sithaw panoek ai acaeng khaeah ka toenghaih to thui ah: aling thaih kami, kasae kaminawk ban thung hoiah na pahlong ah.

2 Kai ne Allah mafakata. Me ya sa ka ƙi ni? Me zai sa in yi ta yawo ina makoki, a danne a hannun abokin gāba?

Nang loe ka thacakhaih Sithaw ah na oh: tipongah nang pahnawt ving loe? Tipongah ka misa mah kai pacaekthlaek moe, palungsethaih hoiah ka oh loe?

3 Ka aiko da haskenka da gaskiyarka, bari su bishe ni bari su kawo ni ga dutsenka mai tsarki, zuwa wurin da kake zama.

Na aanghaih hoi loktang to na patoeh ah: nihcae mah kai na caeh o haih nasoe loe, nihcae mah na ohhaih kaciim mae hoi kahni im ah na caeh haih nasoe.

4 Sa’an nan zan tafi bagaden Allah, ga Allah, farin cikina da murnata. Zan yabe ka da garaya, Ya Allah, Allahna.

To tiah nahaeloe Sithaw hmaicam ohhaih ahmuen ah, kang hoehaih hoi kang hoehaih Sithaw khaeah ka caeh han: Aw Sithaw, ka Sithaw, katoeng kruekhaih hoiah nang kang pakoeh han.

5 Me ya sa kake baƙin ciki, ya raina? Me ya sa ka damu a cikina? Ka dogara ga Allah, gama zai sāke yabe shi, Mai Cetona da Allahna.

Aw ka hinghaih, tipongah na ngam sut loe? Tipongah ka palung thungah dawnraihaih hoiah na oh loe? Sithaw to oep ah: kai pahlongkung, ka bok ih Sithaw hoihhaih to ka pakoeh han vop.