Zabura 41

1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Zabura ta Dawuda. Mai albarka ne wanda yake jin tausayin marasa ƙarfi; Ubangiji yakan kuɓutar da shi a lokutan wahala.

Guð blessar þann sem hjálpar bágstöddum. Á mæðudeginum bjargar Drottinn honum.

2 Ubangiji zai kāre shi yă kuma kiyaye ransa; zai albarkace shi a cikin ƙasar ba kuwa zai miƙa shi ga hannun maƙiyansa ba.

Drottinn verndar hann og heldur í honum lífinu. Hann lætur hann njóta sæmdar og frelsar hann frá óvinum hans.

3 Ubangiji zai ba shi ƙarfi a gadon rashin lafiyarsa ya mayar masa da lafiya daga ciwon da ya kwantar da shi.

Drottinn annast hann á sóttarsæng, veitir honum hvíld og hressing.

4 Na ce, “Ya Ubangiji, ka yi mini jinƙai; ka warkar da ni, gama na yi maka zunubi.”

Ég bað: „Drottinn, miskunnaðu mér. Læknaðu sál mína því að ég hef syndgað gegn þér.“

5 Abokan gābana suna muguwar magana a kaina cewa, “Yaushe zai mutu sunansa yă ɓace ne?”

Óvinir mínir biðja mér bölbæna og segja: „Bara að hann deyi sem fyrst svo að allir gleymi honum!“

6 Duk sa’ad da wani ya zo ganina, yakan yi maganar ƙarya, yayinda zuciyarsa tana tattare da cin zarafi; sa’an nan yă fita yă yi ta bazawa ko’ina.

Sumir sem heimsækja mig í veikindunum eru að þykjast. Innst inni hata þeir mig og líkar vel að ég er sjúkur. Þegar út er komið baktala þeir mig.

7 Dukan abokan gābana suna raɗa tare a kaina; suna fata mugun abu ya same ni, suna cewa,

Hatursmenn mínir hæða mig og spotta. Þeir skrafa og pískra hvað gera skuli þegar ég er allur

8 “Mugun ciwo ya kama shi; ba zai taɓa tashi daga inda yake kwanciya ba.”

„Þetta er banvænt, hvað sem það er, “segja þeir, „honum mun aldrei batna.“

9 Har abokina na kurkusa, wanda na amince da shi, wanda muke cin abinci tare, ya juya yana gāba da ni.

Og besti vinur minn, hann snerist líka gegn mér, maðurinn sem ég treysti svo vel, hann sem át við borð mitt.

10 Amma kai, ya Ubangiji, ka yi mini jinƙai, ka tā da ni, don in sāka musu.

En, Drottinn, yfirgef mig ekki! Miskunnaðu mér og læknaðu mig svo að ég geti endurgoldið þeim!

11 Na sani kana jin daɗina, gama abokin gābana ba zai ci nasara a kaina ba.

Ég veit að þú elskar mig og að þú munt ekki láta óvini mína hlakka yfir mér.

12 Cikin mutuncina ka riƙe ni ka sa ni a gabanka har abada.

Vegna sakleysis míns hefur þú varðveitt mig og lætur mig lifa með þér að eilífu.

13 Yabo ya tabbata ga Ubangiji, Allah na Isra’ila, har abada abadin.

Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Amen. Amen.