< Zabura 41 >
1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Zabura ta Dawuda. Mai albarka ne wanda yake jin tausayin marasa ƙarfi; Ubangiji yakan kuɓutar da shi a lokutan wahala.
Katoeng kruek zaehoikung hanah, David ih Saam laa. Kamtang tahmenhaih tawn kami loe tahamhoih: raihaih tongh naah Angraeng mah anih to pahlong tih.
2 Ubangiji zai kāre shi yă kuma kiyaye ransa; zai albarkace shi a cikin ƙasar ba kuwa zai miƙa shi ga hannun maƙiyansa ba.
Angraeng mah anih to toep tih, anih to hingsak pongah, long nuiah tahamhoihaih hnu tih: Angraeng mah anih to a misanawk khaeah paek mak ai.
3 Ubangiji zai ba shi ƙarfi a gadon rashin lafiyarsa ya mayar masa da lafiya daga ciwon da ya kwantar da shi.
Ngannat naah Angraeng mah om thui tih: ngannat thung Angraeng mah anih ih iihkhunnawk boih to toep pae tih.
4 Na ce, “Ya Ubangiji, ka yi mini jinƙai; ka warkar da ni, gama na yi maka zunubi.”
Kai mah, Aw Angraeng, na tahmen raeh: na nuiah zaehaih ka sak boeh pongah, ka hinghaih ngantuisak ah, tiah ka naa.
5 Abokan gābana suna muguwar magana a kaina cewa, “Yaushe zai mutu sunansa yă ɓace ne?”
Ka misanawk mah, Anih loe natuek naa ah maw dueh ueloe, ahmin to anghmaa tih? tiah kasae ang thuih o.
6 Duk sa’ad da wani ya zo ganina, yakan yi maganar ƙarya, yayinda zuciyarsa tana tattare da cin zarafi; sa’an nan yă fita yă yi ta bazawa ko’ina.
Kai hnuk hanah anih angzoh naah, amsoem ai lok to a thuih: anih ih palungthin loe sethaih khue talawk moe, tasa bang a caeh naah to kawng to a thuih.
7 Dukan abokan gābana suna raɗa tare a kaina; suna fata mugun abu ya same ni, suna cewa,
Kai hnuma kaminawk boih mah nawnto kai kasae ang thuih o: kai nganbawh kana paek hanah a poek o.
8 “Mugun ciwo ya kama shi; ba zai taɓa tashi daga inda yake kwanciya ba.”
Anih loe nathaih kasae mah phak thuih boeh pongah, angsonghaih ahmuen hoiah angthawk let mak ai boeh, tiah ang naa o.
9 Har abokina na kurkusa, wanda na amince da shi, wanda muke cin abinci tare, ya juya yana gāba da ni.
Ue, ka oep koek ih, kai ih takaw kacaa, ampui kangzong mah doeh, kai hae khok hoiah ang pathuih boeh.
10 Amma kai, ya Ubangiji, ka yi mini jinƙai, ka tā da ni, don in sāka musu.
Toe Aw Angraeng, nihcae to ka sak pathok hanah, na tahmen raeh loe, na pathawk ah.
11 Na sani kana jin daɗina, gama abokin gābana ba zai ci nasara a kaina ba.
Ka misanawk mah na pazawk o ai pongah, ka nuiah anghoehaih na tawnh, tito ka panoek.
12 Cikin mutuncina ka riƙe ni ka sa ni a gabanka har abada.
Ka ciim pongah kai hae nang bomh, anih hmaa ah dungzan khoek to nang om thui tih.
13 Yabo ya tabbata ga Ubangiji, Allah na Isra’ila, har abada abadin.
Israel Angraeng Sithaw khaeah, dungzan hoi dungzan khoek to tahamhoihaih om nasoe. Amen hoi Amen.