< Zabura 38 >
1 Zabura ta Dawuda. Roƙo ne. Ya Ubangiji, kada ka tsawata mini cikin fushinka ko ka hore ni cikin hasalarka.
Psalam. Davidov. Za spomen. Jahve, u srdžbi svojoj nemoj ne karati, i nemoj me kazniti u svojemu gnjevu.
2 Gama kibiyoyinka sun soke ni, hannunka kuma ya fāɗo a kaina.
Strijele se tvoje u me zabodoše, ruka me tvoja teško pritisnu:
3 Saboda hasalarka babu lafiya a jikina; ƙasusuwana ba lafiya saboda zunubina.
na tijelu mi ništa zdravo nema zbog gnjeva tvog, od grijeha mojih mira mi nema kostima.
4 Laifofina sun mamaye ni kamar nauyin da ya sha ƙarfin ɗauka.
Zloće moje glavu su mi nadišle, kao preteško breme tište me.
5 Miyakuna sun ruɓe suna kuma wari saboda wawancina na zunubi.
Rane moje zaudaraju i gnjiju zbog bezumnosti moje.
6 An tanƙware ni aka kuma ƙasƙantar da ni; dukan yini ina ta kuka.
Pogurih se sav i zgrčih, povazdan lutam žalostan.
7 Bayana yana fama da zazzaɓi; babu lafiya a jikina.
Moji bokovi puni su ognjice, na tijelu mi ništa zdravo nema.
8 Na gaji sharkaf an kuma ragargaza ni; ina nishi da wahala a cikin zuciyata.
Iscrpljen sam i satrven posve, stenjem od jecanja srca svojega.
9 Dukan bukatata tana a shimfiɗe a gabanka, ya Ubangiji; ajiyar zuciyata ba ta ɓoyuwa daga gare ka.
O Gospode, sve su mi želje pred tobom, i vapaji moji nisu ti skriveni.
10 Zuciyata na bugu, ƙarfina kuma ya ƙare, har ma haske ya rabu da idanuna.
Srce mi udara silno, snaga me ostavlja i svjetlost vida očinjeg gasi se.
11 Abokaina da maƙwabtana sun guje ni saboda miyakuna; maƙwabtana ba sa zuwa kusa.
Prijatelji i drugovi od rana mojih uzmakoše, i moji najbliži stoje daleko.
12 Waɗanda suke neman raina sun sa tarkonsu, waɗanda suke so su cuce ni suna zance lalatar da ni; yini sukutum suna ƙulla mini maƙarƙashiya.
Namještaju mi zamke oni koji mi život vrebaju, koji mi žele nesreću, propašću mi prijete i uvijek smišljaju prijevare.
13 Ni kamar kurma ne, wanda ba ya ji, kamar bebe, wanda ba ya iya buɗe bakinsa.
A ja sam kao gluh i ništa ne čujem i, kao nijem, usta ne otvaram.
14 Na zama kamar mutumin da ba ya ji, wanda bakinsa ba ya iya ba da amsa.
Postadoh k'o čovjek koji ne čuje i koji u ustima nema odgovora.
15 Na dogara gare ka, ya Ubangiji; za ka amsa, ya Ubangiji Allahna.
Jer u tebe se, o Jahve, uzdam, ti ćeš me uslišati, Jahve, Bože moj!
16 Gama na ce, “Kada ka bar su su yi farin ciki a kaina ko su yi kirari a kaina sa’ad da ƙafata ta yi santsi.”
Rekoh: “Nek' se ne raduju nada mnom; kad mi noga posrne, nek' se ne uzdižu nada mnom!”
17 Gama ina gab da fāɗuwa, kuma cikin azaba nake kullum.
Jer umalo ne propadoh, i moja je bol svagda preda mnom.
18 Na furta laifina; na damu da zunubina.
Bezakonje svoje ja priznajem i pun sam žalosti zbog grijeha svojega.
19 Da yawa ne masu gāba da ni da ƙarfi; waɗanda suke kina ba dalili sun yi yawa.
A koji su bez razloga protiv mene, moćni su, i mnogi su koji me mrze nepravedno.
20 Waɗanda suke sāka alherina da mugunta, suna cin zarafina sa’ad da nake bin abin da yake daidai.
Za dobro zlom mi uzvraćaju, protive mi se što tražim dobro.
21 Ya Ubangiji, kada ka yashe ni; kada ka yi nesa da ni, ya Allahna.
O Jahve, ne ostavljaj me! Bože moj, ne udaljuj se od mene!
22 Zo da sauri ka taimake ni, Ya Ubangiji Mai Cetona.
Požuri se meni u pomoć, Gospode, spase moj!