< Zabura 37 >
1 Ta Dawuda. Kada ka tsorata saboda mugayen mutane ko ka yi kishin waɗanda suka aikata mugunta;
Давидів.
2 gama kamar ciyawa za su bushe, kamar ɗanyun ganyaye za su mutu.
бо вони, як трава, будуть скоро поко́шені, і мов та зелена били́на — пов'я́нуть!
3 Ka dogara ga Ubangiji ka kuma aikata alheri; yi zama cikin ƙasar ka kuma more makiyaya mai lafiya.
Надійся на Господа й добре чини, землю заме́шкуй та правди дотримуй!
4 Ka ji daɗinka a cikin Ubangiji zai kuwa biya bukatun zuciyarka.
Хай Господь буде розкіш твоя, — і Він спо́внить тобі твого серця бажа́ння!
5 Ka sa kanka a hanyar Ubangiji; ka kuma dogara gare shi zai kuwa yi wannan.
На Господа здай доро́гу свою, і на Нього надію клади, і Він зробить,
6 Zai sa adalcinka yă haskaka kamar hasken safiya, gaskiyarka kuma kamar rana a tsaka.
і Він ви́провадить, немов світло, твою справедливість, а правду твою — немов пі́вдень.
7 Ka natsu a gaban Ubangiji ka kuma jira da haƙuri gare shi; kada ka tsorata sa’ad da mutane ke nasara a hanyoyinsu, sa’ad da suke aikata mugayen shirye-shiryensu.
Жди Господа мо́вчки й на Нього наді́йся, не розпалюйся гнівом на того, хто щасливою чинить дорогу свою, на люди́ну, що виконує за́думи злі.
8 Kada ka yi fushi kada kuma ka yi hasala; kada ka tsorata, wannan yakan kai ga mugunta ne kawai.
Повстри́майсь від гніву й покинь пересе́рдя, не розпа́люйся лютістю, щоб чини́ти лиш зло,
9 Gama za a datse mugayen mutane, amma waɗanda suke sa zuciya ga Ubangiji za su gāji ƙasar.
бо ви́тяті будуть злочинці, а ті, хто вповає на Господа — землю вспадку́ють!
10 A ɗan ƙanƙanen lokaci, mugaye za su shuɗe; ko ka neme su, ba za a same su ba.
А ще тро́хи — й не буде безбожного, і будеш дивитись на місце його — і не буде його,
11 Amma masu tawali’u za su gāji ƙasar su kuma zauna da cikakkiyar salama.
а покірні вспадку́ють землю, — і зарозкошу́ють ми́ром великим!
12 Mugaye sukan shirya wa adalai maƙarƙashiya su ciji baki a kansu;
Лихе замишляє безбожний на праведного, і скрего́че на нього своїми зубами,
13 amma Ubangiji yakan yi dariyar mugaye, gama ya sani ranarsu tana zuwa.
та Господь посміється із нього, — бачить бо Він, що набли́жується його день!
14 Mugaye sukan zare takobi su ja baka don su kashe matalauta da masu bukata, don su kashe waɗanda hanyoyinsu daidai suke.
Безбожні меча добува́ють та лука свого натягають, щоб звали́ти нужде́нного й бідного, щоб порізати людей простої дороги, —
15 Amma takubansu za su soki zukatansu, kuma bakkunansu za su kakkarye.
та вві́йде їхній меч до їхнього власного серця, і пола́мані будуть їхні лу́ки!
16 Ƙanƙanen abin da mai adalci yake da shi ya fi arzikin mugaye yawa;
Краще мале справедливого, ніж велике багатство безбожних, і то багатьох,
17 gama za a kakkarya ikon mugaye, amma Ubangiji zai riƙe mai adalci.
бо зла́мані будуть раме́на безбожних, а справедливих Господь підпира́є!
18 Kwanakin marasa zarge suna sane ga Ubangiji, kuma gādonsu zai dawwama har abada.
Знає Господь дні неви́нних, а їхня спадщина пробуде навіки,
19 A lokutan masifu ba za su yanƙwane ba; a kwanakin yunwa za su sami a yalwace.
за лихолі́ття не будуть вони посоро́млені, і за днів голоду ситими бу́дуть.
20 Amma mugaye za su hallaka, Abokan gāban Ubangiji za su zama kamar kyan gonaki, za su ɓace, za su ɓace kamar hayaƙi.
Бо загинуть безбожні, і Господні вороги, як овечий той лій, зани́кнуть, у димі заникнуть вони!
21 Mugaye kan yi rance ba sa kuma biya, amma masu adalci suna bayar hannu sake;
Позичає безбожний — і не віддає, а праведний милість висві́дчує та роздає,
22 waɗanda Ubangiji ya sa wa albarka za su gāji ƙasar, amma waɗanda ya la’anta, za a kore su.
бо благословенні від Нього вспадку́ють землю, а прокля́ті від Нього — пони́щені будуть!
23 In Ubangiji ya ji daɗin hanyar da mutum yake bi, zai sa sawu su kahu;
Від Господа кроки люди́ни побожної ставляться міцно, і Він любить дорогу її;
24 ko ya yi tuntuɓe, ba zai fāɗi ba, gama Ubangiji yakan riƙe shi da hannunsa.
коли ж упаде́, то не буде поки́нена, бо руку її підпирає Госпо́дь.
25 Dā ni yaro ne amma yanzu na tsufa, duk da haka ban taɓa ganin an yashe masu adalci ba ko a ce’ya’yansu suna roƙon burodi.
Я був молодий і поста́рівся, та не бачив я праведного, щоб опу́щений був, ні нащадків його, щоб хліба просили.
26 Kullum suna bayar hannu sake suna kuma ba da bashi ba da wahala ba, za a yi wa’ya’yansu albarka.
Кожен день виявляє він милість та позичає, і над пото́мством його благословення.
27 Ku juyo daga mugunta ku yi alheri; sa’an nan za ku zauna a ƙasar har abada.
Ухиляйся від злого та добре чини, та й навіки живи!
28 Gama Ubangiji yana ƙaunar masu aikata daidai kuma ba zai yashe amintattunsa ba. Za a hallaka masu aikata mugunta gaba ɗaya,’ya’yan mugaye za su hallaka.
Бо любить Господь справедливість, і Він богобі́йних Своїх не покине, — вони будуть навіки бере́жені, а насіння безбожних загине!
29 Masu adalci za su gāji ƙasar su kuma zauna a cikinta har abada.
Успадку́ють праведні землю, і повік будуть жити на ній.
30 Bakin mutum mai adalci yakan yi magana da hikima, harshensa kuwa yakan yi maganar abin da yake daidai.
Уста праведного кажуть мудрість, язик же його промовляє про право,
31 Dokar Allahnsa tana a cikin zuciyarsa; ƙafafunsa ba sa santsi.
Закон Бога його — в його серці, кроки його не спіткну́ться.
32 Mugaye suna fako suna jira masu adalci, suna ƙoƙari neman ransu;
А безбожний чату́є на праведного, і пильнує забити його́,
33 amma Ubangiji ba zai bar su a ikonsu ba ko ya bari a hukunta su sa’ad da aka kawo su shari’a ba.
та Господь не зоставить його в руках того, і несправедливим не вчи́нить його, коли буде судити його.
34 Ku sa zuciya ga Ubangiji ku kuma kiyaye hanyarsa. Zai ɗaukaka ku ku ci gādon ƙasar, sa’ad da aka kawar da mugaye, za ka gani.
Надійся на Господа, та держися дороги Його, — і піднесе Він тебе, щоб успадкува́ти землю, ти бачитимеш, як пони́жені будуть безбожні.
35 Na ga wani mugu, azzalumi, yana yaɗuwa kamar ɗanyen itace a asalin ƙasarsa,
Я бачив безбожного, що збуджував по́страх, що розкорени́вся, немов саморосле зелене те дерево,
36 amma yakan mutu nan da nan kuma ba ya ƙara kasancewa; ko an neme shi, ba za a same shi ba.
та він промину́в, — й ось немає його, і шукав я його, — й не знайшов!
37 Ka dubi marasa zargi, ka lura da adali; akwai sa zuciya domin mutum mai salama.
Бережи непови́нного та дивися на праведного, бо люди́ні споко́ю належить майбу́тність,
38 Amma za a hallaka dukan masu zunubi; za a yanke sa zuciya ta mugaye.
переступники ж ра́зом понищені будуть, — майбутність безбожних загине!
39 Ceton adalai kan zo daga Ubangiji; shi ne mafaka a lokacin wahala.
А спасі́ння праведних — від Господа, Він їхня тверди́ня за ча́с лихолі́ття,
40 Ubangiji yakan taimake su yă kuma cece su; yakan kuɓutar da su daga mugaye yă kuma cece su, domin sukan nemi mafaka daga gare shi.
і Господь їм поможе та їх порятує, ви́зволить їх від безбожних і їх збереже, — бо вдавались до Нього вони!