Zabura 33
1 Ku rera da farin ciki ga Ubangiji ku adalai; daidai ne masu gaskiya su yabe shi.
Ĝoje kantu, ho piuloj, antaŭ la Eternulo; Al la justuloj konvenas glorado.
2 Ku yabi Ubangiji da garaya; ku yi kiɗi gare shi da molo mai tsirkiya goma.
Gloru la Eternulon per harpo, Per dekkorda psaltero ludu al Li.
3 Ku rera masa sabuwar waƙa; ku yi kiɗi da gwaninta, ku kuma yi sowa don farin ciki.
Kantu al Li novan kanton, Bone ludu al Li kun trumpetado.
4 Gama maganar Ubangiji daidai ne da kuma gaskiya; yana da aminci cikin kome da yake yi.
Ĉar ĝusta estas la vorto de la Eternulo, Kaj ĉiu Lia faro estas fidinda.
5 Ubangiji yana ƙaunar adalci duniya ta cika da ƙaunarsa marar ƙarewa.
Li amas justecon kaj juĝon; La tero estas plena de la boneco de la Eternulo.
6 Ta wurin maganar Ubangiji aka yi sammai, rundunar taurarinsu kuwa da numfashin bakinsa.
Per la vorto de la Eternulo estiĝis la ĉielo; Kaj per la spiro de Lia buŝo estiĝis ĝia tuta ekzistantaro.
7 Ya tattara ruwan teku cikin tuluna; ya sa zurfafa cikin gidajen ajiya.
Li kolektis kiel en tenujon la akvon de la maro, Li metis la abismojn en konservejojn.
8 Bari dukan duniya ta ji tsoron Ubangiji; bari dukan mutanen duniya su girmama shi.
Timu la Eternulon la tuta tero; Tremu antaŭ Li ĉiuj loĝantoj de la mondo.
9 Gama ya yi magana, abu ya kuwa kasance; ya umarta, ya kuwa tsaya daram.
Ĉar Li diris, kaj tio fariĝis; Li ordonis, kaj tio aperis.
10 Ubangiji yakan soke shirye-shiryen al’ummai; yakan wofintar da manufofin mutane.
La Eternulo neniigas la interkonsenton de la popoloj, Li detruas la intencojn de la nacioj.
11 Amma shirye-shiryen Ubangiji kan tsaya daram har abada, manufofin zuciyarsa kuwa har dukan zamanai.
La decido de la Eternulo restas eterne, La pensoj de Lia koro restas de generacio al generacio.
12 Mai farin ciki ce al’ummar da Allah ne Ubangijinta, mutanen da ya zaɓa don gādonsa.
Felica estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo; La gento, kiun Li elektis al Si kiel heredon.
13 Daga sama Ubangiji ya duba ya kuwa ga dukan’yan adam;
El la ĉielo la Eternulo rigardas, Li vidas ĉiujn homidojn.
14 daga mazauninsa yana lura da dukan waɗanda suke zama a duniya,
De la trono, sur kiu Li sidas, Li rigardas ĉiujn, kiuj loĝas sur la tero,
15 shi da ya yi zukatan duka, wanda yake kula da kome da suke yi.
Li, kiu kreis la korojn de ili ĉiuj, Kiu rimarkas ĉiujn iliajn farojn.
16 Babu sarkin da ake ceto ta wurin yawan mayaƙansa; ba jarumin da kan kuɓuta ta wurin yawan ƙarfinsa.
La reĝon ne helpos granda armeo, Fortulon ne savos granda forto.
17 Dogara a kan doki don ceto banza ne; duk da yawan ƙarfinsa ba ya ceto.
Vana estas la ĉevalo por helpo, Kaj per sia granda forto ĝi ne savos.
18 Amma idanun Ubangiji suna a kan wanda yake tsoronsa, a kan waɗanda suke sa zuciya cikin ƙaunarsa marar ƙarewa,
Jen la okulo de la Eternulo estas sur tiuj, kiuj Lin timas, Kiuj esperas Lian favoron,
19 don yă cece su daga mutuwa ya bar su da rai a lokacin yunwa.
Ke Li savu de morto ilian animon Kaj nutru ilin en tempo de malsato.
20 Muna jiran Ubangiji da bege; shi ne taimakonmu da garkuwarmu.
Nia animo fidas la Eternulon; Li estas nia helpo kaj nia ŝildo.
21 A cikinsa zukatanmu na farin ciki, gama mun dogara cikin sunansa mai tsarki.
Ĉar pro Li ĝojas nia koro, Ĉar ni fidas Lian sanktan nomon.
22 Bari ƙaunarka marar ƙarewa ta zauna a kanmu, ya Ubangiji, ko ma da muke sa begenmu a gare ka.
Via favoro, ho Eternulo, estu super ni, Kiel ni esperas al Vi.
