Zabura 30
1 Zabura ce. Wata waƙa. Don keɓewar haikali. Ta Dawuda. Zan girmama ka Ya Ubangiji, gama ka tsamo ni daga zurfafa ba ka bar abokan gābana sun yi farin ciki a kaina ba.
David ih im tathlanghaih Saam laa. Aw Angraeng, nang kang pakoeh han; kai hae nang pahlong, ka misanawk mah ka nuiah anghoe o thai han ai ah na sak.
2 Ya Ubangiji Allahna, na yi kira gare ka don taimako ka kuwa warkar da ni.
Aw Angraeng ka Sithaw, nang kang kawk naah, kai ngan nang tuisak.
3 Ya Ubangiji, ka dawo da ni daga kabari; ka kiyaye ni daga gangarawa zuwa cikin rami. (Sheol h7585)
Aw Angraeng, ka pakhra taprong thung hoiah nang zuh tahang moe, tangqom thungah ka caeh han ai ah, nang hingsak. (Sheol h7585)
4 Ku rera ga Ubangiji, ku tsarkakansa; ku yabi sunansa mai tsarki.
Nangcae Angraeng ih kaciim caanawk, Angraeng khaeah laa sah oh, ahmin kaciim to saphaw oh.
5 Gama fushinsa na ɗan lokaci ne amma alherinsa har matuƙa ne; mai yiwuwa a yi kuka da dare amma farin ciki kan zo da safe.
Anih palungphuihaih loe nawnetta ah ni oh; anih tahmenhaih loe hing thung cak poe tih: qahhaih loe qumto thung khue ni oh, toe akhawnbang ah loe anghoehaih to oh let.
6 Sa’ad da nake lafiya, na ce, “Ba zan jijjigu ba.”
Khosak hoih li nathuem ah loe, natuek naah doeh mawnhaih ka tawn mak ai boeh, tiah ka thuih.
7 Ya Ubangiji, sa’ad da ka yi mini alheri, ka sa katangar dutsena ya tsaya daram; amma sa’ad da ka ɓoye fuskarka, sai in cika da tsoro.
Aw Angraeng, nang tahmenhaih rang hoiah ni kai ih mae hae nang caksak: mikhmai na hawk ving naah, dawnraihaih hoiah ka oh.
8 A gare ka, ya Ubangiji, na yi kira; a gare ka Ubangiji na yi kukan neman jinƙai.
Aw Angraeng, nang ni kang kawk; Angraeng khaeah lawk ka thuih.
9 “Wace riba ce a hallakata, a kuma gangarawa ta zuwa cikin rami? Ƙura za tă yabe ka ne? Za tă iya yin shelar amincinka?
Ka hinghaih amro moe, tangqom thungah ka caeh nahaeloe timaw atho om tih? Maiphu mah nang to pakoeh tih maw? Anih mah nang ih loktang lok to taphong tih maw?
10 Ka ji, ya Ubangiji, ka kuwa yi mini jinƙai; Ya Ubangiji, ka zama taimakona.”
Aw Angraeng, tahngai ah loe, ka nuiah palungnathaih to tawn raeh: Aw Angraeng, kai abomkung ah om ah.
11 Ka mai da kukata ta zama rawa; ka tuɓe rigar makokina ka sa mini na farin ciki,
Ka qahhaih to hnawhhaih ah nang coengsak: buri canghnawh to nang khringh pae moe, anghoehaih kazii hoiah nang zaeng;
12 don zuciyata za tă iya rera gare ka ba kuwa za tă yi shiru ba. Ya Ubangiji Allahna, zan yi maka godiya har abada.
to pongah anghngai duem ai, ka hinghaih mah nang pakoehhaih laa to sah tih. Aw Angraeng ka Sithaw, dungzan khoek to kawnhaih lok kang thuih han.
