< Zabura 3 >
1 Zabura ta Dawuda. Sa’ad da ya gudu daga ɗansa Absalom. Ya Ubangiji, abokan gābana nawa ne! Su nawa suke gāba da ni!
[Psalm lal David, ke el Kaingkunul Absalom, Wen natul] O LEUM GOD, puslana mwet lokoalok luk, Pusenina mwet tuyak lainyu!
2 Da yawa suna magana a kaina suna cewa, “Allah ba zai cece shi ba.” (Sela)
Elos kaskas keik ac fahk, “God El ac tia kasrel.”
3 Amma kai ne garkuwa kewaye da ni, ya Ubangiji; ka ba ni ɗaukaka ka kuma ɗaga kaina.
Tusruktu, O LEUM GOD, kom mwe loang luk liki ongoiya in pacl e nukewa. Kom ase nu sik kutangla, Ac akpulaikyeyu.
4 Ga Ubangiji na yi kuka mai ƙarfi, ya kuwa amsa mini daga tudunsa mai tsarki. (Sela)
Nga pang nu sin LEUM GOD tuh elan kasreyu, Ac El topukyu liki eol mutal sel.
5 Na kwanta na yi barci; na kuma farka, gama Ubangiji yana kiyaye ni.
Nga ona ac motulla, Ac LEUM GOD El karinginyu nwe ke nga ngutalik.
6 Ba zan ji tsoro ko dubu goma suka ja dāgā gāba da ni a kowane gefe ba.
Nga tia sangeng sin tausin mwet lokoalok Su rauniyula yen nukewa.
7 Ka tashi Ya Ubangiji! Ka cece ni, ya Allahna! Ka bugi dukan abokan gābana a muƙamuƙi; ka kakkarya haƙoran mugaye.
Fahsru, LEUM GOD! Moliyula, God luk! Kom kai mwet lokoalok luk nukewa Ac akmunasyalos, na wangin ku lalos in aklokoalokyeyu.
8 Daga wurin Ubangiji ne ceto kan zo. Bari albarkanka yă kasance a kan mutanenka. (Sela)
Kutangla tuku sin LEUM GOD— Lela tuh Elan akinsewowoye mwet lal.