Zabura 25
1 Ta Dawuda. A gare ka Ya Ubangiji, na miƙa raina.
Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! duszę moję podnoszę.
2 A gare ka na dogara, ya Allahna. Kada ka bari in sha kunya, ko ka bar abokan gābana su yi nasara a kaina.
Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.
3 Ba wanda yake sa bege a gare ka da zai taɓa shan kunya, amma za su sha kunya su da suke tayarwa babu dalili.
A tak wszyscy, którzy oczekują ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący.
4 Ka nuna mini hanyoyinka, ya Ubangiji, ka koya mini hanyoyinka;
Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię.
5 ka bi da ni cikin gaskiyarka ka kuma koya mini, gama kai ne Allah Mai cetona, kuma begena yana a kanka dukan yini.
Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego.
6 Ka tuna, ya Ubangiji da jinƙai da kuma ƙaunarka mai girma, gama suna nan tun dā.
Wspomnij na litości twoje, Panie! i na miłosierdzia twoje, które są od wieku.
7 Kada ka tuna da zunuban ƙuruciyata da kuma hanyoyin tawayena; bisa ga ƙaunarka ka tuna da ni, gama kai nagari ne, ya Ubangiji.
Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie!
8 Ubangiji nagari da mai adalci ne; saboda haka yakan koyar da masu zunubi a hanyoyinsa.
Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.
9 Yakan bi da masu tawali’u cikin abin da yake daidai ya kuma koyar da su hanyoyinsa.
Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.
10 Dukan hanyoyin Ubangiji ƙaunatattu ne da kuma aminci ga waɗanda suke kiyaye abin da alkawari ya bukaci.
Wszystkie ścieżki Pańskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza jego, i świadectwa jego.
11 Saboda sunanka, ya Ubangiji, ka gafarta laifina, ko da yake mai girma ne.
Panie! dla imienia twego odpuść nieprawość moję, bo wielka jest.
12 To wane ne mai tsoron Ubangiji? Zai koyar da shi a hanyar da ya zaɓa masa.
Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać.
13 Zai ci kwanakinsa a wadace, kuma zuriyarsa za su gāji ƙasar.
Dusza jego w dobrem przemieszkiwać będzie, a nasienie jego odziedziczy ziemię.
14 Ubangiji yakan amince da waɗanda suke tsoronsa; yakan sa su san alkawarinsa.
Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się go boją, a przymierze swoje oznajmuje im.
15 Idanuna kullum suna a kan Ubangiji, gama shi ne kaɗai zai kuɓutar da ƙafafuna daga tarko.
Oczy moje ustawicznie patrzą na Pana; albowiem on wywodzi z sieci nogi moje.
16 Ka juye wurina ka kuma yi mini jinƙai, gama na kaɗaice ina kuma wahala.
Wejrzyjże na mię, a zmiłuj się nademną; bom jest nędzny i opuszczony.
17 Damuwoyin zuciyata sun ninka; ka’yantar da ni daga wahalata.
Utrapienia serca mego rozmnożyły się; z ucisków moich wywiedź mię.
18 Ka dubi wahalata da kuma azabata ka ɗauke mini dukan zunubaina.
Obacz udręczenie moje, i pracę moję, a odpuść wszystkie grzechy moje.
19 Dubi yadda abokan gābana sun ƙaru da kuma yadda suka ƙara ƙina!
Obacz nieprzyjaciół moich, jako się rozmnożyli, a mają mię niesłusznie w nienawiści.
20 Ka tsare raina ka kuma kuɓutar da ni; kada ka bari in sha kunya, gama na nemi mafaka daga gare ka.
Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, abym nie był pohańbiony; bo w tobie nadzieję mam.
21 Bari mutunci da adalci su tsare ni, domin begena yana a kanka.
Niewinność i szczerość niech mię strzegą; bom na cię oczekiwał.
22 Ka fanshi Isra’ila, ya Allah, daga dukan wahalarsu!
O Boże! wybawże Izraela ze wszystkich ucisków jego.
