Zabura 25

1 Ta Dawuda. A gare ka Ya Ubangiji, na miƙa raina.

Drottinn, ég sendi bæn mína upp til þín.

2 A gare ka na dogara, ya Allahna. Kada ka bari in sha kunya, ko ka bar abokan gābana su yi nasara a kaina.

Hafnaðu mér ekki, Drottinn, því að ég treysti þér. Láttu ekki óvini mína yfirbuga mig. Láttu þá ekki vinna sigur.

3 Ba wanda yake sa bege a gare ka da zai taɓa shan kunya, amma za su sha kunya su da suke tayarwa babu dalili.

Sá sem treystir Drottni, mun ekki verða til skammar en hinir ótrúu verða það.

4 Ka nuna mini hanyoyinka, ya Ubangiji, ka koya mini hanyoyinka;

Drottinn, sýndu mér þann veg sem ég á að ganga, bentu mér á réttu leiðina.

5 ka bi da ni cikin gaskiyarka ka kuma koya mini, gama kai ne Allah Mai cetona, kuma begena yana a kanka dukan yini.

Leiddu mig og kenndu mér því að þú ert sá eini Guð sem getur hjálpað. Á þig einan vona ég.

6 Ka tuna, ya Ubangiji da jinƙai da kuma ƙaunarka mai girma, gama suna nan tun dā.

Drottinn, minnstu ekki æskusynda minna. Líttu til mín miskunnaraugum og veittu mér náð.

7 Kada ka tuna da zunuban ƙuruciyata da kuma hanyoyin tawayena; bisa ga ƙaunarka ka tuna da ni, gama kai nagari ne, ya Ubangiji.

Minnstu mín í elsku þinni og gæsku, Drottinn minn.

8 Ubangiji nagari da mai adalci ne; saboda haka yakan koyar da masu zunubi a hanyoyinsa.

Drottinn er góður og fús að vísa þeim rétta leið, sem villst hafa.

9 Yakan bi da masu tawali’u cikin abin da yake daidai ya kuma koyar da su hanyoyinsa.

Hann sýnir þeim rétta leið sem leita hans með auðmjúku hjarta.

10 Dukan hanyoyin Ubangiji ƙaunatattu ne da kuma aminci ga waɗanda suke kiyaye abin da alkawari ya bukaci.

Þeir sem hlýða Drottni fá að ganga á hans vegum og upplifa elsku hans og trúfesti.

11 Saboda sunanka, ya Ubangiji, ka gafarta laifina, ko da yake mai girma ne.

En Drottinn, hvað um syndir mínar? Æ, þær eru svo margar! Fyrirgef þú mér vegna elsku þinnar og nafni þínu til dýrðar.

12 To wane ne mai tsoron Ubangiji? Zai koyar da shi a hanyar da ya zaɓa masa.

Sá maður sem óttast Drottin – heiðrar hann og hlýðir honum – mun njóta leiðsagnar Guðs í lífinu.

13 Zai ci kwanakinsa a wadace, kuma zuriyarsa za su gāji ƙasar.

Hann verður gæfumaður og börn hans erfa landið.

14 Ubangiji yakan amince da waɗanda suke tsoronsa; yakan sa su san alkawarinsa.

Drottinn sýnir trúnað og vináttu þeim sem óttast hann. Hann trúir þeim fyrir leyndarmálum sínum!

15 Idanuna kullum suna a kan Ubangiji, gama shi ne kaɗai zai kuɓutar da ƙafafuna daga tarko.

Ég mæni á Drottin í von um hjálp, því að hann einn getur frelsað mig frá dauða.

16 Ka juye wurina ka kuma yi mini jinƙai, gama na kaɗaice ina kuma wahala.

Kom þú, Drottinn, og miskunna mér, því að ég er hrjáður og hjálparlaus og

17 Damuwoyin zuciyata sun ninka; ka’yantar da ni daga wahalata.

vandi minn fer stöðugt vaxandi. Ó, frelsaðu mig úr neyð minni!

18 Ka dubi wahalata da kuma azabata ka ɗauke mini dukan zunubaina.

Líttu á eymd mína og sársauka og fyrirgefðu mér syndir mínar!

19 Dubi yadda abokan gābana sun ƙaru da kuma yadda suka ƙara ƙina!

Sjáðu óvini mína og hve þeir hata mig!

20 Ka tsare raina ka kuma kuɓutar da ni; kada ka bari in sha kunya, gama na nemi mafaka daga gare ka.

Frelsaðu mig frá þessu öllu! Bjargaðu mér úr klóm þeirra! Láttu engan segja að ég hafi treyst þér án árangurs.

21 Bari mutunci da adalci su tsare ni, domin begena yana a kanka.

Láttu hreinskilni og heiðarleika vernda mig – já vera lífverði mína! Ég reiði mig á vernd þína.

22 Ka fanshi Isra’ila, ya Allah, daga dukan wahalarsu!

Ó, Guð, frelsa þú Ísrael úr öllum nauðum hans.