Zabura 22

1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Da salon “Matar Zomon Safiya.” Zabura ta Dawuda. Ya Allahna, ya Allahna, don me ka yashe ni? Me ya sa ka yi nisa da cetona, ka yi nesa daga kalmomin nishina?

Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

2 Ya Allahna, na yi kuka da rana, amma ba ka amsa ba, da dare kuma ban yi shiru ba.

Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

3 Duk da haka kana a kursiyi a matsayin Mai Tsarkin nan; kai ne yabon Isra’ila.

Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

4 A gare ka ne kakanninmu suka sa bege; sun dogara ka kuwa cece su.

W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

5 Sun yi kuka gare ka suka kuma sami ceto; a gare ka suka dogara kuma ba su sha kunya ba.

Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

6 Amma ni dai tsutsa ne ba mutum ba, wanda mutane suke yi wa ba’a suka kuma rena shi.

Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

7 Duk wanda ya gan ni yakan yi mini ba’a; suna yin mini ashar, suna kaɗa kansu suna cewa,

Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

8 “Ya dogara ga Ubangiji; bari Ubangiji yă cece shi. Bari yă cece shi, da yake yana jin daɗinsa.”

Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

9 Duk da haka ka fitar da ni daga ciki; ka sa na dogara gare ka, ko ma a ƙirjin mahaifiyata.

Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

10 Daga haihuwa an jefa ni a kanka; daga cikin mahaifiyata kai ne Allahna.

Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

11 Kada ka yi nesa da ni, gama wahala na kusa kuma babu wani da zai taimaka.

Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

12 Bijimai masu yawa sun kewaye ni; bijimai masu ƙarfi na Bashan sun sa ni a tsaka.

Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

13 Zakoki masu ruri suna yayyage abin da suka kama sun buɗe bakunansu a kaina.

Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

14 An zubar da ni kamar ruwa, kuma dukan ƙasusuwana sun fiffito daga mahaɗai. Zuciyata ta zama kaki; ta narke a cikina.

Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

15 Ƙarfina ya bushe kamar kasko, harshena kuma ya manne wa dasashina na sama; ka kwantar da ni a ƙurar mutuwa.

Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

16 Karnuka sun kewaye ni; ƙungiyar mugaye sun sa ni a tsaka, sun soki hannuwana da ƙafafuna.

Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

17 Zan iya ƙirga ƙasusuwana; mutane suna farin ciki a kaina.

Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

18 Sun raba rigunana a tsakaninsu suka kuma jefa ƙuri’a a kan rigunana.

Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

19 Amma kai, ya Ubangiji, kada ka yi nisa; Ya Ƙarfina zo da sauri don ka taimake ni.

Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

20 Ka ceci raina daga takobi, raina mai daraja daga ikon karnuka.

Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

21 Ka cece ni daga bakin zakoki; ka cece ni daga ƙahonin ɓauna.

Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

22 Zan furta sunanka ga’yan’uwana; cikin taron masu sujada zan yabe ka.

Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

23 Ku da kuke tsoron Ubangiji, ku yabe shi! Dukanku zuriyar Yaƙub, ku girmama shi! Ku girmama shi, dukanku zuriyar Isra’ila!

Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

24 Gama bai rena ko yă ƙyale wahalar masu shan wuya ba; bai ɓoye fuskarsa daga gare shi ba amma ya saurari kukansa na neman taimako.

Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

25 Daga gare ka yabona yake zuwa cikin babban taro; a gaban waɗanda suke tsoronka zan cika alkawarina.

O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

26 Matalauta za su ci su ƙoshi; su da suke neman Ubangiji za su yabe shi, bari zukatanku su rayu har abada!

Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

27 Dukan iyakokin duniya za su tuna su kuma juya ga Ubangiji, kuma dukan iyalan al’ummai za su rusuna a gabansa,

Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

28 gama mulki na Ubangiji ne kuma yana mulki a bisa al’ummai.

Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

29 Dukan attajiran duniya za su yi biki su kuma yi sujada; dukan waɗanda suka gangara zuwa ƙura za su durƙusa a gabansa, waɗanda ba za su iya bar kansu da rai ba.

Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

30 Zuriya masu zuwa za su yi masa hidima; za a faɗa wa zuriya na nan gaba game da Ubangiji.

Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

31 Za su yi shelar adalcinsa ga mutanen da ba a riga an haifa ba, gama ya aikata shi.

Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.