< Zabura 150 >
1 Yabi Ubangiji. Yabi Allah a cikin wurinsa mai tsarki; yabe shi a cikin sammai na ikonsa.
Ⱨǝmdusana! Tǝngrini Uning muⱪǝddǝs jayida mǝdⱨiyilǝnglar; Ⱪudriti parlap turidiƣan ǝrxlǝrdǝ Uni mǝdⱨiyilǝnglar;
2 Yabe shi saboda ayyukansa masu iko; yabe shi saboda mafificin girmansa.
Uni ⱪudrǝtlik ixliri üqün mǝdⱨiyilǝnglar; Ƣayǝt uluƣluⱪi üqün Uni mǝdⱨiyilǝnglar;
3 Yabe shi da ƙarar kakaki, yabe shi da garaya da molo,
Uni burƣa sadasi bilǝn mǝdⱨiyilǝnglar; Uni rawab ⱨǝm qiltar bilǝn mǝdⱨiyilǝnglar;
4 yabe shi da ganga kuna taka rawa, yabe shi da kayan kiɗi na tsirkiya kuna kuma busa,
Uni dap ⱨǝm ussul bilǝn mǝdⱨiyilǝnglar; Uni tarliⱪ sazlar ⱨǝm nǝy bilǝn mǝdⱨiyilǝnglar;
5 yabe shi da kuge mai ƙara, yabe shi da kuge masu ƙara sosai.
Uni jarangliⱪ qanglar ⱨǝm yangraⱪ qanglar bilǝn mǝdⱨiyilǝnglar;
6 Bari kowane abu mai numfashi yă yabi Ubangiji. Yabi Ubangiji.
Barliⱪ nǝpǝs igiliri Yaⱨni mǝdⱨiyilisun! Ⱨǝmdusana!