Zabura 147
1 Yabi Ubangiji. Yana da kyau a rera yabai ga Allahnmu, abu mai daɗi ne daidai ne kuma a yabe shi!
RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
2 Ubangiji ya gina Urushalima; ya tattara kamammu na Isra’ilan da aka kai bauta.
RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
3 Ya warkar da masu raunanar zuciya ya ɗaɗɗaura miyakunsu.
O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
4 Ya lissafta yawan taurari ya kuma kira kowannensu da suna.
Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
5 Shugabanmu mai girma ne mai iko duka; ganewarsa ba shi da iyaka.
Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
6 Ubangiji yana kula da masu sauƙinkai yakan yar da mugaye a ƙasa.
RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
7 Rera wa Ubangiji waƙar godiya; ku kada garaya ga Allahnmu.
RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
8 Ya rufe sararin sama da gizagizai; yana tanada wa duniya ruwan sama yana kuma sa ciyawa tă yi girma a kan tuddai.
O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
9 Yakan tanada wa shanu abinci da kuma saboda’ya’yan hankaki sa’ad da suka yi kira.
O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
10 Jin daɗinsa ba ya a ƙarfin doki, balle farin cikinsa yă kasance a ƙafafun mutum;
Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
11 Ubangiji yakan yi farin ciki a waɗanda suke tsoronsa, waɗanda suke sa zuciya a ƙaunarsa marar ƙarewa.
RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
12 Ki ɗaukaka Ubangiji, ya Urushalima; ki yabi Allahnki, ya Sihiyona.
RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
13 Gama yana ƙarfafa ƙyamaren ƙofofinki yana kuma albarkace mutanenki a cikinki.
Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
14 Yana ba da salama ga iyakokinki yana kuma ƙosar da ke da alkama mafi kyau.
Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
15 Yana ba da umarninsa ga duniya; maganarsa tana tafiya da sauri.
Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
16 Yana shimfiɗa ƙanƙara kamar ulu yă kuma watsar da hazo kamar toka.
Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
17 Yana zuba ƙanƙara kamar ƙananan duwatsu. Wa zai iya jure wa sanyin da ya aiko?
Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
18 Yakan aiki maganarsa ta kuwa narkar da su; yakan tā da iskarsa, ruwaye kuwa su gudu.
Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
19 Ya bayyana maganarsa ga Yaƙub, dokokinsa da ƙa’idodinsa ga Isra’ila.
Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
20 Bai yi wannan ga wata al’umma ba; ba su san dokokinsa ba. Yabi Ubangiji.
Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
