Zabura 147
1 Yabi Ubangiji. Yana da kyau a rera yabai ga Allahnmu, abu mai daɗi ne daidai ne kuma a yabe shi!
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Ubangiji ya gina Urushalima; ya tattara kamammu na Isra’ilan da aka kai bauta.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Ya warkar da masu raunanar zuciya ya ɗaɗɗaura miyakunsu.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Ya lissafta yawan taurari ya kuma kira kowannensu da suna.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Shugabanmu mai girma ne mai iko duka; ganewarsa ba shi da iyaka.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Ubangiji yana kula da masu sauƙinkai yakan yar da mugaye a ƙasa.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Rera wa Ubangiji waƙar godiya; ku kada garaya ga Allahnmu.
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Ya rufe sararin sama da gizagizai; yana tanada wa duniya ruwan sama yana kuma sa ciyawa tă yi girma a kan tuddai.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Yakan tanada wa shanu abinci da kuma saboda’ya’yan hankaki sa’ad da suka yi kira.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Jin daɗinsa ba ya a ƙarfin doki, balle farin cikinsa yă kasance a ƙafafun mutum;
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Ubangiji yakan yi farin ciki a waɗanda suke tsoronsa, waɗanda suke sa zuciya a ƙaunarsa marar ƙarewa.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Ki ɗaukaka Ubangiji, ya Urushalima; ki yabi Allahnki, ya Sihiyona.
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Gama yana ƙarfafa ƙyamaren ƙofofinki yana kuma albarkace mutanenki a cikinki.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Yana ba da salama ga iyakokinki yana kuma ƙosar da ke da alkama mafi kyau.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Yana ba da umarninsa ga duniya; maganarsa tana tafiya da sauri.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Yana shimfiɗa ƙanƙara kamar ulu yă kuma watsar da hazo kamar toka.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Yana zuba ƙanƙara kamar ƙananan duwatsu. Wa zai iya jure wa sanyin da ya aiko?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Yakan aiki maganarsa ta kuwa narkar da su; yakan tā da iskarsa, ruwaye kuwa su gudu.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Ya bayyana maganarsa ga Yaƙub, dokokinsa da ƙa’idodinsa ga Isra’ila.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Bai yi wannan ga wata al’umma ba; ba su san dokokinsa ba. Yabi Ubangiji.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
