< Zabura 147 >

1 Yabi Ubangiji. Yana da kyau a rera yabai ga Allahnmu, abu mai daɗi ne daidai ne kuma a yabe shi!
Alleluja. [Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
2 Ubangiji ya gina Urushalima; ya tattara kamammu na Isra’ilan da aka kai bauta.
Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
3 Ya warkar da masu raunanar zuciya ya ɗaɗɗaura miyakunsu.
qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
4 Ya lissafta yawan taurari ya kuma kira kowannensu da suna.
qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
5 Shugabanmu mai girma ne mai iko duka; ganewarsa ba shi da iyaka.
Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
6 Ubangiji yana kula da masu sauƙinkai yakan yar da mugaye a ƙasa.
Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Rera wa Ubangiji waƙar godiya; ku kada garaya ga Allahnmu.
Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
8 Ya rufe sararin sama da gizagizai; yana tanada wa duniya ruwan sama yana kuma sa ciyawa tă yi girma a kan tuddai.
Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
9 Yakan tanada wa shanu abinci da kuma saboda’ya’yan hankaki sa’ad da suka yi kira.
qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
10 Jin daɗinsa ba ya a ƙarfin doki, balle farin cikinsa yă kasance a ƙafafun mutum;
Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 Ubangiji yakan yi farin ciki a waɗanda suke tsoronsa, waɗanda suke sa zuciya a ƙaunarsa marar ƙarewa.
Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.]
12 Ki ɗaukaka Ubangiji, ya Urushalima; ki yabi Allahnki, ya Sihiyona.
Alleluja. [Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
13 Gama yana ƙarfafa ƙyamaren ƙofofinki yana kuma albarkace mutanenki a cikinki.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
14 Yana ba da salama ga iyakokinki yana kuma ƙosar da ke da alkama mafi kyau.
Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
15 Yana ba da umarninsa ga duniya; maganarsa tana tafiya da sauri.
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
16 Yana shimfiɗa ƙanƙara kamar ulu yă kuma watsar da hazo kamar toka.
Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
17 Yana zuba ƙanƙara kamar ƙananan duwatsu. Wa zai iya jure wa sanyin da ya aiko?
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
18 Yakan aiki maganarsa ta kuwa narkar da su; yakan tā da iskarsa, ruwaye kuwa su gudu.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
19 Ya bayyana maganarsa ga Yaƙub, dokokinsa da ƙa’idodinsa ga Isra’ila.
Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
20 Bai yi wannan ga wata al’umma ba; ba su san dokokinsa ba. Yabi Ubangiji.
Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.]

< Zabura 147 >