< Zabura 147 >
1 Yabi Ubangiji. Yana da kyau a rera yabai ga Allahnmu, abu mai daɗi ne daidai ne kuma a yabe shi!
Praise ye Jah! for it is good. Sing psalms of our God; for it is pleasant: praise is comely.
2 Ubangiji ya gina Urushalima; ya tattara kamammu na Isra’ilan da aka kai bauta.
Jehovah doth build up Jerusalem: he gathereth the outcasts of Israel.
3 Ya warkar da masu raunanar zuciya ya ɗaɗɗaura miyakunsu.
He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
4 Ya lissafta yawan taurari ya kuma kira kowannensu da suna.
He counteth the number of the stars; he giveth names to them all.
5 Shugabanmu mai girma ne mai iko duka; ganewarsa ba shi da iyaka.
Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.
6 Ubangiji yana kula da masu sauƙinkai yakan yar da mugaye a ƙasa.
Jehovah lifteth up the meek; he abaseth the wicked to the earth.
7 Rera wa Ubangiji waƙar godiya; ku kada garaya ga Allahnmu.
Sing unto Jehovah with thanksgiving; sing psalms upon the harp unto our God:
8 Ya rufe sararin sama da gizagizai; yana tanada wa duniya ruwan sama yana kuma sa ciyawa tă yi girma a kan tuddai.
Who covereth the heavens with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains;
9 Yakan tanada wa shanu abinci da kuma saboda’ya’yan hankaki sa’ad da suka yi kira.
Who giveth to the cattle their food, to the young ravens which cry.
10 Jin daɗinsa ba ya a ƙarfin doki, balle farin cikinsa yă kasance a ƙafafun mutum;
He delighteth not in the strength of the horse, he taketh not pleasure in the legs of a man;
11 Ubangiji yakan yi farin ciki a waɗanda suke tsoronsa, waɗanda suke sa zuciya a ƙaunarsa marar ƙarewa.
Jehovah taketh pleasure in those that fear him, in those that hope in his loving-kindness.
12 Ki ɗaukaka Ubangiji, ya Urushalima; ki yabi Allahnki, ya Sihiyona.
Laud Jehovah, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
13 Gama yana ƙarfafa ƙyamaren ƙofofinki yana kuma albarkace mutanenki a cikinki.
For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee;
14 Yana ba da salama ga iyakokinki yana kuma ƙosar da ke da alkama mafi kyau.
He maketh peace in thy borders; he satisfieth thee with the finest of the wheat.
15 Yana ba da umarninsa ga duniya; maganarsa tana tafiya da sauri.
He sendeth forth his oracles to the earth: his word runneth very swiftly.
16 Yana shimfiɗa ƙanƙara kamar ulu yă kuma watsar da hazo kamar toka.
He giveth snow like wool, scattereth the hoar frost like ashes;
17 Yana zuba ƙanƙara kamar ƙananan duwatsu. Wa zai iya jure wa sanyin da ya aiko?
He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
18 Yakan aiki maganarsa ta kuwa narkar da su; yakan tā da iskarsa, ruwaye kuwa su gudu.
He sendeth his word, and melteth them; he causeth his wind to blow — the waters flow.
19 Ya bayyana maganarsa ga Yaƙub, dokokinsa da ƙa’idodinsa ga Isra’ila.
He sheweth his word unto Jacob, his statutes and his judgments unto Israel.
20 Bai yi wannan ga wata al’umma ba; ba su san dokokinsa ba. Yabi Ubangiji.
He hath not dealt thus with any nation; and as for [his] judgments, they have not known them. Hallelujah!