< Zabura 143 >

1 Zabura ta Dawuda. Ya Ubangiji, ka ji addu’ata, ka saurari kukata don neman jinƙai; cikin amincinka da adalcinka ka amsa mini.
Hina Gode! Na sia: ne gadobe nabima! Di da mae fisili, moloidafa hou hamonanebeba: le, na adole ba: be nabima!
2 Kada ka gabatar da bawanka a gaban shari’a, gama babu wani mai rai da yake adali a gabanka.
Na da Dia hawa: hamosu dunu! Nama mae fofada: ma! Bai dunu afae da Dia siga ba: sea, moloidafa da hame gala.
3 Abokin gāba yana fafarata, ya murƙushe ni har ƙasa; ya sa ina zama a cikin duhu kamar waɗanda suka mutu tun tuni.
Nama ha lai dunu da na desega misini, na hasalasi dagoi. Ea da na gasidafa se iasu diasu ganodini sali. Wali na da dunu da hemonega bogoi agoane ba: sa.
4 Ta haka ƙarfina ya ƙare a cikina zuciyata ta damu ƙwarai.
Amaiba: le na da yolesimusa: dawa: lala. Na da baligili heawini da: i dioi gala.
5 Na tuna da kwanakin baya na yi tunani a kan dukan ayyukanka na kuma lura da abin da hannuwanka suka yi.
Na da eso musa: asi amo dawa: lala. Dia musa: hamosu na da dawa: lala.
6 Na buɗe hannuwana gare ka; raina yana jin ƙishinka kamar busasshiyar ƙasa. (Sela)
Na da lobo gaguia gadole, Dima sia: ne gadolala. Hafoga: i osobo da gibu sa: ima: ne dawa: lalebe, amo defele na da Di nama misa: ne hanai gala.
7 Ka amsa mini da sauri, ya Ubangiji; ƙarfina ya ƙare. Kada ka ɓoye fuskarka daga gare ni in ba haka ba zan zama kamar waɗanda suka gangara zuwa rami.
Hina Gode! Wahadafa nama dabe adole ima! Na da hamoma: beyale dawa: lusu huluane fisi dagoi. Na da bogoi sogebia dasa: besa: le, Dia naba: le mae wamoaligima!
8 Bari safiya ta kawo mini maganar ƙaunarka marar ƙarewa, gama na sa zuciyata a gare ka. Ka nuna mini hanyar da zan bi, gama a gare ka na miƙa raina.
Hahabe huluane, Dia mae fisili asigidafa hou nama buga: le adole ianoma. Bai na da Dia hou dafawaneyale dawa: sa. Na sia: ne gadosu da Dima gado heda: sea, na masa: ne idi olelema.
9 Ka cece ni daga abokan gābana, ya Ubangiji, gama na ɓoye kaina a gare ka.
Na da Dia gaga: su hou lama: ne, Dima ahoa. Na ha lai dunu da na hasalasa: besa: le, Dia gaga: ma.
10 Ka koya mini in yi nufinka, gama kai ne Allahna; bari nagarin Ruhunka yă bi da ni a ƙasar da ba gargaɗa.
Di da na Gode! Dia hanai na hamoma: ne, nama olelema. Nama hou noga: i hamoma, amola na gaga: iwane masa: ne, idi noga: i nama olelema.
11 Saboda sunanka, ya Ubangiji, ka kiyaye raina; a cikin adalcinka, ka fid da ni daga wahala.
Hina Gode! Dia gaga: musa: ilegei defele, na gaga: ma. Dia noga: idafa hou amoga na gaga: ma.
12 A cikin ƙaunarka marar ƙarewa, ka rufe bakunan abokan gābana; ka hallaka dukan maƙiyana, gama ni bawanka ne.
Dia da nama asigiba: le, na ha lai dunu medole legema! Na banenesisu dunu amo gugunufinisima. Bai na da Dia hawa: hamosu dunu.

< Zabura 143 >