< Zabura 139 >
1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Ta Dawuda. Zabura ce. Ya Ubangiji, ka bincike ni ka kuwa san ni.
Керівнику хору. Псалом Давидів. Господи, Ти дослідив мене й знаєш.
2 Ka san sa’ad da na zauna da sa’ad da na tashi; ka san tunanina daga nesa.
Сідаю я чи встаю – Ти знаєш; Ти розумієш думки мої здалека.
3 Ka san fitata da kuma kwanciyata; ka saba da dukan hanyoyina.
Ти спостерігаєш за мандрівкою моєю й відпочинком, і всі шляхи мої Тобі досконало відомі.
4 Kafin in yi magana da harshena ka santa gaba ɗaya, ya Ubangiji.
Ще немає слова на язиці у мене, а Ти, Господи, уже знаєш його досконало.
5 Ka kewaye ni, gaba da baya; ka sa hannunka a kaina.
Ти оточив мене ззаду й спереду і поклав долоню Свою на мене.
6 Irin wannan sanin game da ni ya fi ƙarfin magana, ya fi ƙarfi in gane.
Дивне для мене знання [Твоє], піднесене, не можу його осягнути.
7 Ina zan tafi daga Ruhunka? Ina zan gudu in tafi daga gabanka?
Куди піти я можу від Духа Твого? Куди втечу від обличчя Твого?
8 In na haura zuwa sammai, kana a can; in na yi gado a zurfafa, kana a can. (Sheol )
Якщо зійду на небеса – Ти там; чи в царстві смерті влаштую собі ложе – і там Ти! (Sheol )
9 In na tashi a fikafikan safiya, in na sauka a gefe mai nisa na teku,
Чи піднесусь на крилах досвітньої зорі, чи поселюся на краю моря –
10 can ma hannunka zai bishe ni, hannunka na dama zai riƙe ni gam.
навіть там рука Твоя поведе мене, триматиме мене правиця Твоя.
11 In na ce, “Tabbatacce duhu zai ɓoye ni haske kuma zai zama dare kewaye da ni,”
А якщо скажу: «Напевно, темрява сховає мене і ніччю стане світло навколо мене»,
12 duhu ma ba zai zama duhu gare ka ba; dare zai haskaka kamar rana, gama duhu ya yi kamar haske gare ka.
то навіть темрява не буде темною для Тебе, і ніч буде сяяти, немов день: темрява як світло [для Тебе].
13 Gama ka halicci ciki-cikina; ka gina ni gaba ɗaya a cikin mahaifar mahaifiyata.
Адже Ти створив нутрощі мої, зіткав мене в утробі моєї матері.
14 Ina yabonka domin yadda ka yi ni abin tsoro ne da kuma abin mamaki; ayyukanka suna da banmamaki, na san da haka sosai.
Буду славити Тебе за те, що дивовижно й чудово створений я. Дивні діяння Твої, і душа моя добре це знає!
15 Ƙasusuwana ba a ɓoye suke a gare ka ba sa’ad da aka yi ni asirce. Sa’ad da saƙa ni gaba ɗaya a zurfafan duniya.
Не були приховані від Тебе мої кості, коли я був створений у таємниці, витканий у глибинах землі.
16 Idanunka sun ga jikina marar fasali; dukan kwanakin da aka tsara mini a rubuce suke a littafinka kafin ɗayansu yă kasance.
Твої очі бачили мій зародок, і в книзі Твоїй були записані всі дні, призначені для мене, коли жодного з них ще не було.
17 Tunaninka suna da daraja gare ni, ya Allah! Yawansu ba su da iyaka!
Які ж дорогі для мене думки Твої, Боже! Яка ж величезна кількість їх!
18 A ce zan iya ƙirgansu, za su fi yashin teku yawa. Sa’ad da na farka, ina nan tare da kai har yanzu.
Почну лічити їх – вони численніші, ніж пісок. Коли прокидаюся, я все ще з Тобою.
19 Da kawai za ka kashe mugaye, ya Allah! Ku rabu da ni, ku masu kisankai!
О Боже, якби Ти знищив нечестивого! Віддаліться від мене, кровожерні!
20 Suna magana game da kai da mugun nufi; maƙiyanka suna ɗaukan sunanka a banza.
Вони говорять про Тебе з лукавством, супротивники Твої підносяться марно.
21 Ba ina ƙin masu ƙinka ba, ya Ubangiji, ina kuma ƙyamar waɗanda suke tayar maka ba?
Як же не зненавидіти мені тих, хто ненавидить Тебе, Господи? Як не обридитися мені тими, хто повстає проти Тебе?
22 Ba ni da wani abu da nake musu sai kiyaye kawai; na ɗauke su abokan gābana.
Ненавиджу їх повною ненавистю, вони стали мені ворогами.
23 Ka bincike ni, ya Allah ka kuma san zuciyata; ka gwada ni ka kuma san damuwata.
Досліди мене, Боже, і пізнай моє серце; випробуй мене і пізнай тривожні думки мої.
24 Duba ko akwai wani laifi a cikina, ka bishe ni a madawwamiyar hanya.
І подивися, чи не на хибній я дорозі, і поведи мене шляхом вічності.