Zabura 138

1 Ta Dawuda. Zan yabe ka, ya Ubangiji, da dukan zuciyata; a gaban “alloli” zan rera yabo.

Na Rawiri. Ka whakapaua toku ngakau ki te whakawhetai ki a koe: ka himene atu ahau ki a koe i te aroaro o nga atua.

2 Zan rusuna ta wajen haikalinka mai tsarki zan kuma yabi sunanka saboda ƙaunarka da amincinka, saboda ka ɗaukaka a bisa kome sunanka da kuma maganarka.

Ka koropiko atu ahau ki te ritenga o tou temepara tapu, a ka whakamoemiti ki tou ingoa, mo tou aroha me tou pono: kua whakanuia hoki e koe tau kupu ki runga ake i tou ingoa katoa.

3 Sa’ad da na kira, ka amsa mini; ka sa na zama mai ƙarfin hali ka kuma ƙarfafa ni.

I whakahoki kupu mai koe ki ahau i te ra i karanga ai ahau: a whakahirihiritia ana e koe toku wairua ki te kaha.

4 Bari dukan sarakunan duniya su yabe ka, ya Ubangiji, sa’ad da suka ji maganganun bakinka.

Ka whakamoemiti nga kingi katoa o te whenua ki a koe, e Ihowa, kua rongo hoki ratou ki nga kupu a tou mangai.

5 Bari su rera game da hanyoyin Ubangiji, gama ɗaukakar Ubangiji da girma take.

Ae, e waiata ratou mo nga ara o Ihowa: he nui hoki te kororia o Ihowa.

6 Ko da yake Ubangiji yana bisa, yakan dubi kāsassu, amma tun da nesa ya san masu girman kai.

Ahakoa hoki kei runga rawa a Ihowa, e titiro iho ana ano ia ki te hunga papaku: tena ko te tangata whakakake, i tawhiti ano kua matauria e ia.

7 Ko da na yi tafiya a tsakiyar wahala, kana kiyaye raina; ka miƙa hannunka a kan fushin maƙiyana, da hannunka na dama ka cece ni.

Ahakoa haere ahau i waenganui o te he, mau ahau e whakahauora: ka totoro tou ringa ki te riri o oku hoa whawhai, ma tou ringa matau ano ahau e whakaora.

8 Ubangiji zai cika manufarsa a kaina; ƙaunarka, ya Ubangiji, madawwamiya ce har abada, kada ka ƙyale ayyukan hannuwanka.

Ma Ihowa e whakaoti aku mea: e Ihowa, e mau ana tau mahi tohu ake ake; kaua e whakarerea nga mahi a ou ringa.