Zabura 138

1 Ta Dawuda. Zan yabe ka, ya Ubangiji, da dukan zuciyata; a gaban “alloli” zan rera yabo.

大卫的诗。 我要一心称谢你， 在诸神面前歌颂你。

2 Zan rusuna ta wajen haikalinka mai tsarki zan kuma yabi sunanka saboda ƙaunarka da amincinka, saboda ka ɗaukaka a bisa kome sunanka da kuma maganarka.

我要向你的圣殿下拜， 为你的慈爱和诚实称赞你的名； 因你使你的话显为大， 过于你所应许的。

3 Sa’ad da na kira, ka amsa mini; ka sa na zama mai ƙarfin hali ka kuma ƙarfafa ni.

我呼求的日子，你就应允我， 鼓励我，使我心里有能力。

4 Bari dukan sarakunan duniya su yabe ka, ya Ubangiji, sa’ad da suka ji maganganun bakinka.

耶和华啊，地上的君王都要称谢你， 因他们听见了你口中的言语。

5 Bari su rera game da hanyoyin Ubangiji, gama ɗaukakar Ubangiji da girma take.

他们要歌颂耶和华的作为， 因耶和华大有荣耀。

6 Ko da yake Ubangiji yana bisa, yakan dubi kāsassu, amma tun da nesa ya san masu girman kai.

耶和华虽高，仍看顾低微的人； 他却从远处看出骄傲的人。

7 Ko da na yi tafiya a tsakiyar wahala, kana kiyaye raina; ka miƙa hannunka a kan fushin maƙiyana, da hannunka na dama ka cece ni.

我虽行在患难中，你必将我救活； 我的仇敌发怒，你必伸手抵挡他们； 你的右手也必救我。

8 Ubangiji zai cika manufarsa a kaina; ƙaunarka, ya Ubangiji, madawwamiya ce har abada, kada ka ƙyale ayyukan hannuwanka.

耶和华必成全关乎我的事； 耶和华啊，你的慈爱永远长存！ 求你不要离弃你手所造的。