Zabura 138

1 Ta Dawuda. Zan yabe ka, ya Ubangiji, da dukan zuciyata; a gaban “alloli” zan rera yabo.

David ih Saam laa. Aw Angraeng, palungthin boih hoiah nang to kang pakoeh han; sithawnawk hmaa ah nang pakoehhaih laa to ka sak han.

2 Zan rusuna ta wajen haikalinka mai tsarki zan kuma yabi sunanka saboda ƙaunarka da amincinka, saboda ka ɗaukaka a bisa kome sunanka da kuma maganarka.

Kaciim na tempul bang khet hoiah nang to kang bok moe, nam lunghaih hoi na oepthohhaih pongah na hmin to ka pakoeh han; nangmah ih ahmin rang hoiah na lok to hmuennawk boih pong kasang kue ah nam tuengsak boeh.

3 Sa’ad da na kira, ka amsa mini; ka sa na zama mai ƙarfin hali ka kuma ƙarfafa ni.

Kang kawkhaih niah kai han nang pathim moe, palung thungah tha nang ohsak.

4 Bari dukan sarakunan duniya su yabe ka, ya Ubangiji, sa’ad da suka ji maganganun bakinka.

Aw Angraeng, long nui ih siangpahrangnawk boih mah na thuih ih lok to thaih o naah, nang to saphaw o tih.

5 Bari su rera game da hanyoyin Ubangiji, gama ɗaukakar Ubangiji da girma take.

Ue, Angraeng lensawkhaih loe len parai pongah, Angraeng ih loklamnawk to pazui o ueloe, laa to sah o tih.

6 Ko da yake Ubangiji yana bisa, yakan dubi kāsassu, amma tun da nesa ya san masu girman kai.

Angraeng loe hmuensang ah oh; toe poeknaemhaih tawn kaminawk to anih mah khet; amoek kaminawk loe ahmuen kangthla hoiah anih mah panoek boeh.

7 Ko da na yi tafiya a tsakiyar wahala, kana kiyaye raina; ka miƙa hannunka a kan fushin maƙiyana, da hannunka na dama ka cece ni.

Raihaih thungah caeh cadoeh, nang hingsak tih; ka misanawk palungphuihaih to pakaa hanah na ban to payangh ueloe, na bantang ban hoiah na pahlong tih.

8 Ubangiji zai cika manufarsa a kaina; ƙaunarka, ya Ubangiji, madawwamiya ce har abada, kada ka ƙyale ayyukan hannuwanka.

Angraeng mah sak atimhaih to kai hanah akoepsak tih; Aw Angraeng; na tahmenhaih loe dungzan khoek to cak; na ban hoi sak ih hmuennawk to pahnawt sut hmah.