< Zabura 135 >

1 Yabi Ubangiji. Yabi sunan Ubangiji; yabe shi, ku bayin Ubangiji,
Hallelujah! Prijst den Naam des HEEREN, prijst Hem, gij knechten des HEEREN!
2 ku waɗanda kuke hidima a gidan Ubangiji, cikin filayen gidan Allahnmu.
Gij, die staat in het huis des HEEREN, in de voorhoven van het huis onzes Gods!
3 Yabi Ubangiji, gama Ubangiji nagari ne; rera yabo ga sunansa, gama wannan yana da kyau.
Looft den HEERE, want de HEERE is goed; psalmzingt Zijn Naam, want Hij is liefelijk.
4 Gama Ubangiji ya zaɓi Yaƙub ya zama nasa, Isra’ila ya zama mallakarsa mai daraja.
Want de HEERE heeft Zich Jakob verkoren, Israel tot Zijn eigendom.
5 Na san cewa Ubangiji yana da girma, cewa shugabanmu ya fi dukan alloli girma.
Want ik weet, dat de HEERE groot is, en dat onze Heere boven alle goden is.
6 Ubangiji yana yin abin da ya ga dama, a sammai da kuma a duniya, cikin tekuna da kuma cikin dukan zurfafansu.
Al wat den HEERE behaagt, doet Hij, in de hemelen, en op de aarde, in de zeeen en alle afgronden.
7 Yakan sa gizagizai su taso daga iyakokin duniya; yakan aika da walƙiya tare da ruwan sama ya fito da iska daga ɗakunan ajiyarsa.
Hij doet dampen opklimmen van het einde der aarde; Hij maakt de bliksemen met den regen; Hij brengt den wind uit Zijn schatkameren voort.
8 Ya kashe’ya’yan fari na Masar,’ya’yan fari na mutane da na dabbobi.
Die de eerstgeborenen van Egypte sloeg, van den mens af tot het vee toe.
9 Ya aiko da alamu da abubuwan banmamaki a tsirkiyarku, ya Masar, a kan Fir’auna da kuma dukan bayinsa.
Hij zond tekenen en wonderen in het midden van u, o Egypte! tegen Farao en tegen al zijn knechten.
10 Ya bugi al’ummai masu yawa ya kuma karkashe manyan sarakuna,
Die veel volken sloeg, en machtige koningen doodde;
11 Sihon sarkin Amoriyawa, Og sarkin Bashan da kuma dukan sarakunan Kan’ana,
Sihon, den koning der Amorieten, en Og, den koning van Basan, en al de koninkrijken van Kanaan,
12 ya kuma ba da ƙasarsa kamar abin gādo, abin gādo ga mutanensa Isra’ila.
En Hij gaf hun land ten erve, ten erve aan Zijn volk Israel.
13 Sunanka, ya Ubangiji, dawwammame ne har abada, sanin da aka yi maka, ya Ubangiji, yana nan cikin dukan zamanai.
O HEERE! Uw Naam is in eeuwigheid; HEERE! Uw gedachtenis is van geslacht tot geslacht.
14 Gama Ubangiji zai nuna cewa mutanensa ba su da laifi ya kuma ji tausayin bayinsa.
Want de HEERE zal Zijn volk richten, en het zal Hem berouwen over Zijn knechten.
15 Gumakan al’ummai azurfa ne da zinariya, da hannuwan mutane suka yi.
De afgoden der heidenen zijn zilver en goud, een werk van mensenhanden.
16 Suna da bakuna, amma ba sa magana, idanu, amma ba sa gani;
Zij hebben een mond, maar spreken niet; zij hebben ogen, maar zien niet;
17 suna da kunnuwa, amma ba sa ji, ba kuwa numfashi a bakunansu.
Oren hebben zij, maar horen niet; ook is er geen adem in hun mond.
18 Waɗanda suka yi su za su zama kamar su, haka kuma zai zama da dukan waɗanda suke dogara gare su.
Dat die ze maken, hun gelijk worden, en al wie op hen vertrouwt.
19 Ya gidan Isra’ila, yabi Ubangiji; Ya gidan Haruna, yabi Ubangiji;
Gij huis Israels! looft den HEERE; gij huis Aarons! looft den HEERE.
20 Ya gidan Lawi, yabi Ubangiji; ku da kuke tsoronsa, yabi Ubangiji.
Gij huis van Levi! looft den HEERE; gij die den HEERE vreest! looft den HEERE.
21 Yabo ya tabbata ga Ubangiji daga Sihiyona, gare shi wanda yake zama a Urushalima. Yabi Ubangiji.
Geloofd zij de HEERE uit Sion, Die te Jeruzalem woont. Hallelujah!

< Zabura 135 >