< Zabura 131 >
1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Zuciyata ba mai girman kai ba ce, ya Ubangiji, idanuna ba sa fariya; ban dami kaina da manyan al’amura ba ko abubuwan da suka sha ƙarfina.
Awit sa pagtungas; ni David. Yahweh, ang akong kasingkasing wala nagmapagarbohon o nagmapahitas-on ang akong mga mata. Wala akoy dakong gilaoman sa akong kaugalingon o naghunahuna sa mga butang nga dili nako matugkad.
2 Amma na haƙura na kuma kwantar da raina; kamar yaron da aka yaye tare da mahaifiyarsa, kamar yaron da aka yaye haka raina yake a cikina.
Nagmalinawon gayod ako ug naghilom na gayod ang akong kalag; sama sa gilutas nga bata nga anaa sa iyang inahan, ang akong kalag sama sa gilutas nga bata.
3 Ya Isra’ila, sa zuciyarka ga Ubangiji yanzu da har abada kuma.
Israel, laomi si Yahweh gikan karon ug hangtod sa kahangtoran.