< Zabura 130 >
1 Waƙar haurawa. Daga cikin zurfafa na yi kuka gare ka, ya Ubangiji;
Canticum graduum. De profundis clamavi ad te Domine:
2 Ya Ubangiji, ka ji muryata. Bari kunnuwanka su saurara ga kukata ta neman jinƙai.
Domine exaudi vocem meam: Fiant aures tuæ intendentes, in vocem deprecationis meæ.
3 In kai, ya Ubangiji, za ka lissafta zunubai, Ya Ubangiji, wa zai tsaya?
Si iniquitates observaveris Domine: Domine quis sustinebit?
4 Amma tare da kai akwai gafartawa, saboda haka ake tsoronka.
Quia apud te propitiatio est: et propter legem tuam sustinui te Domine. Sustinuit anima mea in verbo eius:
5 Zan jira Ubangiji, raina zai jira, kuma a cikin maganarsa na sa zuciyata.
speravit anima mea in Domino.
6 Raina na jiran Ubangiji fiye da yadda mai tsaro yakan jira safiya, fiye da yadda mai tsaro yakan jira safiya.
A custodia matutina usque ad noctem: speret Israel in Domino.
7 Ya Isra’ila, sa zuciya ga Ubangiji, gama tare da Ubangiji akwai ƙauna marar ƙarewa kuma tare da shi akwai cikakkiyar fansa.
Quia apud Dominum misericordia: et copiosa apud eum redemptio.
8 Shi kansa zai fanshi Isra’ila daga dukan zunubansu.
Et ipse redimet Israel, ex omnibus iniquitatibus eius.