< Zabura 130 >
1 Waƙar haurawa. Daga cikin zurfafa na yi kuka gare ka, ya Ubangiji;
Liki acn loal in moul in keok luk, nga pang nu sum, LEUM GOD.
2 Ya Ubangiji, ka ji muryata. Bari kunnuwanka su saurara ga kukata ta neman jinƙai.
Lohng tung luk, LEUM GOD; Porongo pusren mwe siyuk luk tuh kom in kasreyu!
3 In kai, ya Ubangiji, za ka lissafta zunubai, Ya Ubangiji, wa zai tsaya?
Kom fin oakla ma koluk lasr in ma simusla lom, Su ac ku in kaingkunla nununku nu sel?
4 Amma tare da kai akwai gafartawa, saboda haka ake tsoronka.
A kom nunak munas nu sesr, Ouinge fal tuh kut in arulana akfulatye kom.
5 Zan jira Ubangiji, raina zai jira, kuma a cikin maganarsa na sa zuciyata.
Nga tupan kasru sin LEUM GOD ke insiuk nufon, Ac lulalfongi luk oan in kas lal.
6 Raina na jiran Ubangiji fiye da yadda mai tsaro yakan jira safiya, fiye da yadda mai tsaro yakan jira safiya.
Nga soano LEUM GOD Yohk liki na mwet san su kena in lenelik, Aok, yohk liki na mwet san su ke in tari lenelik.
7 Ya Isra’ila, sa zuciya ga Ubangiji, gama tare da Ubangiji akwai ƙauna marar ƙarewa kuma tare da shi akwai cikakkiyar fansa.
Israel, kowos in lulalfongi LEUM GOD, Mweyen lungse lal kawil, Ac pacl nukewa El engan in molela.
8 Shi kansa zai fanshi Isra’ila daga dukan zunubansu.
El ac fah molela Israel, mwet lal, Liki ma koluk lalos nukewa.