Zabura 13

1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Zabura ta Dawuda. Har yaushe, ya Ubangiji? Za ka manta da ni har abada ne? Har yaushe za ka ɓoye fuskarka daga gare ni?

Ki te tino kaiwhakatangi. He himene na Rawiri. Kia pehea te roa o tou wareware ki ahau, e Ihowa? mo ake tonu atu ranei? Kia pehea te roa o tau hunanga i tou mata ki ahau?

2 Har yaushe zan yi kokawa da tunanina kuma kowace rana in kasance da damuwa a zuciyata? Har yaushe abokin gābana zai yi nasara a kaina?

Kia pehea te roa o toku whakaaroaronga i roto i toku wairua, o te pouri i roto i toku ngakau i tenei ra, i tenei ra? Kia pehea te roa o te whakakake mai a toku hoariri ki ahau?

3 Ka dube ni ka amsa mini, ya Ubangiji Allahna. Ka ba da haske ga fuskata, ko in yi barci cikin mutuwa;

Titiro mai, whakahokia mai he kupu ki ahau, e Ihowa, e toku Atua: whakamaramatia oku kanohi, kei moe ahau i te moe o te mate.

4 abokin gābana zai ce, “Na sha ƙarfinsa,” kuma abokan gābana za su yi murna sa’ad da na fāɗi.

Kei mea mai toku hoariri, Kua taea ia e ahau: kei whakamanamana oku hoariri, ina whakakorikoria ahau.

5 Amma na dogara a kan ƙaunarka marar ƙarewa; zuciyata tana farin ciki a cikin cetonka.

Ko ahau ia e whakawhirinaki ana ki tau mahi toku: ka whakamanamana toku ngakau ki tau whakaoranga.

6 Zan rera ga Ubangiji gama ya yi mini alheri.

Ka waiata ahau ki a Ihowa, mona i atawhai mai ki ahau.