< Zabura 13 >

1 Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Zabura ta Dawuda. Har yaushe, ya Ubangiji? Za ka manta da ni har abada ne? Har yaushe za ka ɓoye fuskarka daga gare ni?
Katoeng kruek zaehoikung hanah, David ih Saam laa. Aw Angraeng, nasetto maw nang pahnet han vop? Nang pahnet poe han boeh maw? Nasetto maw kai khae hoiah mikhmai na hawk han vop?
2 Har yaushe zan yi kokawa da tunanina kuma kowace rana in kasance da damuwa a zuciyata? Har yaushe abokin gābana zai yi nasara a kaina?
Kai loe ni thokkruek nasetto maw palung ka set moe, nasetto maw khopoekhaih hoiah ka oh han vop? Ka misa mah nasetto maw na uk vop tih?
3 Ka dube ni ka amsa mini, ya Ubangiji Allahna. Ka ba da haske ga fuskata, ko in yi barci cikin mutuwa;
Aw Angraeng ka Sithaw, ka lok hae tahngai ah loe, na pathim ah: ka mik hae amtuengsak ah, to tih ai nahaeloe duekhaih hoiah ka iip poe moeng tih;
4 abokin gābana zai ce, “Na sha ƙarfinsa,” kuma abokan gābana za su yi murna sa’ad da na fāɗi.
to naah ka misanawk mah, Anih loe ka pazawk boeh, tiah na naa o ueloe, kam tim naah kai raihaih paek kaminawk anghoe o moeng tih.
5 Amma na dogara a kan ƙaunarka marar ƙarewa; zuciyata tana farin ciki a cikin cetonka.
Toe kai loe nam lunghaih tang kami ah ka oh; na pahlonghaih pongah kai ih palungthin anghoe tih.
6 Zan rera ga Ubangiji gama ya yi mini alheri.
Anih loe ka nuiah paroeai hoih pongah, Angraeng khaeah laa ka sak han.

< Zabura 13 >