Zabura 129

1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,

«Yuqirigha chiqish naxshisi» «Yashliqimdin tartip ular köp qétim méni xar qilip keldi» — — Ah, Israil hazir buni désun —

2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.

«Ular yashliqimdin tartip köp qétim méni xar qilip keldi, Biraq üstümdin ghelibe qilghan emes.

3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.

Qosh heydigüchiler dümbemde heydigen, Chöneklirini intayin uzun tartqan».

4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.

Perwerdigar heqqaniydur; U rezillerning asaretlirini sunduruwetti;

5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.

Ular shermende bolup arqisigha yandurulsun, Ziondin nepretlinidighanlarning hemmisi!

6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;

Ular ögzide ünüp chiqqan chöptek bolsun; Üzülmey turupla soliship kétidighan;

7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.

Ot-chöp orighuchigha uningdin bir tutammu chiqmaydu; Bagh baghlighuchigha bir quchaqmu chiqmaydu;

8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”

Ötüp kétiwatqanlarmu: «Perwerdigarning berikiti üstünglarda bolghay; Perwerdigarning nami bilen silerge bext tileymiz!» — dégen salamni héch bermeydu.