Zabura 129

1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,

Hac ilahisi Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar; Şimdi söylesin İsrail:

2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.

“Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar, Ama yenemediler beni.

3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.

Çiftçiler saban sürdüler sırtımda, Upuzun iz bıraktılar.”

4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.

Ama RAB adildir, Kesti kötülerin bağlarını.

5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.

Siyon'dan nefret eden herkes Utanç içinde geri çekilsin.

6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;

Damlardaki ota, Büyümeden kuruyan ota dönsünler.

7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.

Orakçı avucunu, Demetçi kucağını dolduramaz onunla.

8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”

Yoldan geçenler de, “RAB sizi kutsasın, RAB'bin adıyla sizi kutsarız” demezler.