Zabura 129

1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,

Rwiyo rworwendo. Vakandidzvinyirira zvikuru kubva pauduku hwangu, Israeri ngaati,

2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.

“Vakandidzvinyirira zvikuru kubva pauduku hwangu, asi havana kundikunda.

3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.

Varimi vakarima musana wangu vakaita miforo yavo mirefu.”

4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.

Asi Jehovha akarurama, akandisunungura pamabote avakaipa.

5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.

Vose vanovenga Zioni ngavadzorerwe shure nenyadzi.

6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;

Ngavaite souswa pamusoro pedenga remba, hunooma husati hwakura;

7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.

mukohwi haangazadzi maoko ake nahwo, uye anounganidza haangazadzi maoko ake.

8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”

Vanopfuura nepo ngavarege kuti, “Maropafadzo aJehovha ngaave pamusoro pako; tinokuropafadza muzita raJehovha.”