< Zabura 129 >

1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,
IJRAEL en inda: Re katoutou ia melel jan ni ai tikitik lel met pak toto.
2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.
Pan pak toto re katoutou ia melel jan ni ai tikitik lel met; ari jo, re jota kak kaloe ia di.
3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.
Men japajap weirada pon tinjau ai, wiadar warawar reirei.
4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.
A Ieowa me pun, a kotin lepuk pajaner jal en me doo jan Kot akan.
5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.
Karoj me kin tataki Jion, en jarodi o tanwei!
6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;
Ren rajon ra pon oj en im o, me kin mon pena mon a pan ujujda!
7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.
Me jota kin kadirela kumut en pa en jaundolun, de pa en me kin pir pena kap akan.
8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”
Pwe me kin daulul waja o, ren der inda: Kot en kotin kupura maui komail! Kit kapai komail da ni mar en Ieowa!

< Zabura 129 >