Zabura 129

1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»