Zabura 129

1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,

Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.