Zabura 129

1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,

Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.

Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.

Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.

De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.

Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;

Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.

Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”

En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.