< Zabura 129 >
1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,
Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;
2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.
Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.
3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.
Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;
4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.
Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.
5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.
Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.
6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;
Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;
7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.
Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.
8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”
En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"