Zabura 129

1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,

Wer ma ji wero kadhi e hekalu. “Jogi osesanda malit nyaka aa e tin-na,” Israel mondo owach niya;

2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.

“gisesanda malit nyaka aa e tin-na, to kata kamano pok gibedo gi loch kuoma.

3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.

Jopur osepuro diengʼeya kendo gisegore opara ma roboche,

4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.

to kata kamano Jehova Nyasaye en ngʼama kare; osegola e badho mar joma timbegi richo.”

5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.

Ji duto mochayo Sayun lo mi dog chien gi wichkuot.

6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;

Mad gichal gi lum moti ewi tado maner kata kapok odongo maber.

7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.

Ok onyal nyago gimoro mapongʼo lwet jakeyo, kata ma jachoko nyalo tingʼo e bade.

8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”

Mad joma kalo bute kik wachnegi niya, “Jehova Nyasaye mondo ogwedhi, kata ni, wagwedhi e nying Jehova Nyasaye.”