Zabura 129

1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,

Kasang laa. Ka nawkta nathuem hoi boeh ni nihcae mah kai ang pacaekthlaek o, Israel mah vaihi,

2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.

ka nawkta nathuem hoi boeh ni nihcae mah kai ang pacaekthlaek o boeh; toe nihcae mah na pazawk o vai ai, tiah thuih.

3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.

Laikok atok kaminawk mah long atok naah kaom ahmaa baktiah ka kaengah ahmaa kathuk to oh.

4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.

Toe Angraeng loe toeng; poeksae kaminawk ih qui to anih mah aah pae pat.

5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.

Zion hnuma kaminawk boih azathaih hoiah amlaem o let nasoe.

6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;

Qoeng tahang ai ah kazaem, imphu nui ih phroh baktiah om o nasoe;

7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.

to phroh aatkung loe ban tamsum maeto mataeng doeh hak ai, cang taoeng kami aput han kakhawt ah doeh hak thai ai.

8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”

To ahmuen ah caeh kaminawk loe, Angraeng tahamhoihaih na nuiah om nasoe; Angraeng ih ahmin hoiah tahamhoihaih kang paek, tiah thui o mak ai.