< Zabura 129 >
1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,
Nyimbo yoyimba pokwera ku Yerusalemu. “Andizunza kwambiri kuyambira ubwana wanga,” anene tsono Israeli;
2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.
“Andizunza kwambiri kuyambira ubwana wanga, koma sanandipambane.
3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.
Anthu otipula analima pa msana panga ndipo anapangapo mizere yayitali:
4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.
Koma Yehova ndi wolungama; Iye wandimasula ku zingwe za anthu oyipa.”
5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.
Onse amene amadana ndi Ziyoni abwezedwe pambuyo mwamanyazi.
6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;
Akhale ngati udzu womera pa denga la nyumba, umene umafota usanakule;
7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.
sungadzaze manja a owumweta kapena manja a omanga mitolo.
8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”
Odutsa pafupi asanene kuti, “Dalitso la Yehova lili pa inu; tikukudalitsani mʼdzina la Yehova.”