< Zabura 128 >

1 Waƙar haurawa. Masu albarka ne dukan masu tsoron Ubangiji, waɗanda suke tafiya a hanyoyinsa.
Sæll er hver sá sem heiðrar Drottin, treystir honum og hlýðir.
2 Za ka ci amfanin aikinka; albarku da wadata za su zama naka.
Honum mun launað með velgengni og hamingju.
3 Matarka za tă zama kamar kuringar inabi mai’ya’ya a cikin gidanka;’ya’yanka maza za su zama kamar tohon zaitun kewaye da teburinka.
Kona hans hugsar vel um heimilið – og ekki mun þau skorta börn! Þarna sitja þau að matnum, þróttmikil og frísk eins og ung olífutré!
4 Ta haka mai albarka yake wanda yake tsoron Ubangiji.
Þannig launar Guð þeim sem elska hann og treysta honum.
5 Bari Ubangiji ya albarkace ka daga Sihiyona dukan kwanakin ranka; bari ka ga wadatar Urushalima,
Drottinn blessi þig frá musterinu á Síon. Alla þína ævidaga muntu gleðjast yfir velgengni Jerúsalem
6 bari kuma ka rayu ka ga’ya’ya’ya’yanka. Salama tă kasance tare da Isra’ila.
og eignast marga afkomendur. Friður Guðs sé yfir Ísrael!

< Zabura 128 >