< Zabura 126 >

1 Waƙar haurawa. Sa’ad da Ubangiji ya dawo da kamammu zuwa Sihiyona, mun kasance kamar mutanen da suka yi mafarki.
Ein song til høgtidsferderne. Då Herren førde Sions fangar heim att, då var me som drøymande.
2 Bakunanmu sun cika da dariya, harsunanmu da waƙoƙin farin ciki. Sai ana faɗi a cikin al’ummai, “Ubangiji ya aikata manyan abubuwa dominsu.”
Då fylltest vår munn med lått, og vår tunga med fagnadrop. Då sagde dei millom heidningarne: «Store ting hev Herren gjort mot desse.»
3 Ubangiji ya aikata manyan abubuwa dominmu, mun kuwa cika da farin ciki.
Store ting hev Herren gjort mot oss, og me vart glade.
4 Ka maido da wadatarmu, ya Ubangiji kamar rafuffuka a Negeb.
Herre, før du våre fangar heim att som bekkjer i Sudlandet!
5 Waɗanda suka yi shuka da hawaye za su yi girbi da waƙoƙin farin ciki.
Dei som sår med tåror, skal hausta med glederop.
6 Shi da ya fita yana kuka, riƙe da iri don shuki, zai dawo da waƙoƙin farin ciki, ɗauke da dammuna.
Dei gjeng av stad og græt og ber sitt såkorn. So kjem dei att med fagnadrop og ber sine kornband.

< Zabura 126 >