< Zabura 126 >

1 Waƙar haurawa. Sa’ad da Ubangiji ya dawo da kamammu zuwa Sihiyona, mun kasance kamar mutanen da suka yi mafarki.
Þegar Drottinn flutti þjóð sína aftur til Jerúsalem, heim úr herleiðingunni, þá héldum við að okkur væri að dreyma!
2 Bakunanmu sun cika da dariya, harsunanmu da waƙoƙin farin ciki. Sai ana faɗi a cikin al’ummai, “Ubangiji ya aikata manyan abubuwa dominsu.”
Við sungum og hlógum af gleði. Þá sögðu heiðnu þjóðirnar: „Drottinn hefur gert ótrúlega hluti fyrir þá!“
3 Ubangiji ya aikata manyan abubuwa dominmu, mun kuwa cika da farin ciki.
Já, undursamlega hluti! Hvílíkt undur! Hvílík gleði!
4 Ka maido da wadatarmu, ya Ubangiji kamar rafuffuka a Negeb.
Hresstu okkur nú Drottinn, já gefðu okkur kröftuga gróðrarskúr!
5 Waɗanda suka yi shuka da hawaye za su yi girbi da waƙoƙin farin ciki.
Þeir sem sá með tárum skulu uppskera með gleðisöng.
6 Shi da ya fita yana kuka, riƙe da iri don shuki, zai dawo da waƙoƙin farin ciki, ɗauke da dammuna.
Grátandi bera þeir sæðið til sáningar, en syngjandi koma þeir aftur og bera kornbindin heim!

< Zabura 126 >