< Zabura 126 >

1 Waƙar haurawa. Sa’ad da Ubangiji ya dawo da kamammu zuwa Sihiyona, mun kasance kamar mutanen da suka yi mafarki.
Yahweh Pakai in sohchang hochu Jerusalem a ahinlepuilut kitphatchun, hichu mangtoh abang jengin ahi!
2 Bakunanmu sun cika da dariya, harsunanmu da waƙoƙin farin ciki. Sai ana faɗi a cikin al’ummai, “Ubangiji ya aikata manyan abubuwa dominsu.”
Keiho lungna chim tah'a nuinan ka dimset jingun, ki pahtah'in la kasauve. Hichun chidang namdang hon asei un, “Yahweh Pakai in thil loupi kidangtah chu aboldoh peh tauve” atiuve.
3 Ubangiji ya aikata manyan abubuwa dominmu, mun kuwa cika da farin ciki.
Adih'e, Yahweh Pakai in thil loupi kidangtah chu eiboldoh pehtauve! Iti kipa um a hitam!
4 Ka maido da wadatarmu, ya Ubangiji kamar rafuffuka a Negeb.
Neldi gam a twilonglut hon athah semkit bangin O Yahweh Pakai kanei kagouhou hin kiledoh sah kittan.
5 Waɗanda suka yi shuka da hawaye za su yi girbi da waƙoƙin farin ciki.
Mitlhi long pum pum a muchi tuten, kipah thanom tah'a aga akilodiu ahi.
6 Shi da ya fita yana kuka, riƙe da iri don shuki, zai dawo da waƙoƙin farin ciki, ɗauke da dammuna.
Kapjing pum a atuding muchi kipoh'a vaikonten, aga hinkipoh puma inmun kipahle thanomtah'in hung kileuhen.

< Zabura 126 >