< Zabura 126 >
1 Waƙar haurawa. Sa’ad da Ubangiji ya dawo da kamammu zuwa Sihiyona, mun kasance kamar mutanen da suka yi mafarki.
Qaal ing am tukhqi ce Bawipa ing Zion na a sawi law khqi tlaih awh, kaimih taw mang ak hukhqi amyihna awm unyng.
2 Bakunanmu sun cika da dariya, harsunanmu da waƙoƙin farin ciki. Sai ana faɗi a cikin al’ummai, “Ubangiji ya aikata manyan abubuwa dominsu.”
Ningmih am khakhqi taw qaihnaak ing be nawh, nim laikhqi taw zeelnaak laa khqi ing be uhy. Cawh thlangphyn khqi anglakawh, “Bawipa ing ik-oeih bau soeih cekkhqi hamna sai pehy,” tinawh kqawn uhy.
3 Ubangiji ya aikata manyan abubuwa dominmu, mun kuwa cika da farin ciki.
Bawipa ing ik-oeih bau soeih ningnih aham sai law hawh hy, cedawngawh ningnih taw zeelnaak ing ni be uhy.
4 Ka maido da wadatarmu, ya Ubangiji kamar rafuffuka a Negeb.
Aw Bawipa, ni hu awhkaw zoseennaak ce ni pe tlaih lah, Negev a lawngcakhqi amyihna ak awm ce.
5 Waɗanda suka yi shuka da hawaye za su yi girbi da waƙoƙin farin ciki.
Mikphli ing ak sawkhqi ing zeelnaak laa sak doena aat kawm uh.
6 Shi da ya fita yana kuka, riƙe da iri don shuki, zai dawo da waƙoƙin farin ciki, ɗauke da dammuna.
Grang doena camci saw aham ak cet khqi ing, cangvui pawm doena zeelnaak laa sak ing hlat law tlaih kawm uh.