Zabura 126

1 Waƙar haurawa. Sa’ad da Ubangiji ya dawo da kamammu zuwa Sihiyona, mun kasance kamar mutanen da suka yi mafarki.

Kasang laa. Angraeng mah Zion kaminawk hoih let naah, kaicae loe amang baktiah ni ka oh o.

2 Bakunanmu sun cika da dariya, harsunanmu da waƙoƙin farin ciki. Sai ana faɗi a cikin al’ummai, “Ubangiji ya aikata manyan abubuwa dominsu.”

Kaicae ih pakhanawk loe pahnuihaih hoiah koi moe, palainawk doeh anghoe laasakhaih hoiah koi o; to naah Sithaw panoek ai kaminawk mah, Angaeng mah nihcae hanah kalen parai hmuen sak pae boeh, tiah thuih o.

3 Ubangiji ya aikata manyan abubuwa dominmu, mun kuwa cika da farin ciki.

Angraeng mah aicae hanah kalen parai hmuennawk to sak boeh, to pongah aicae loe anghoehaih hoiah koi o.

4 Ka maido da wadatarmu, ya Ubangiji kamar rafuffuka a Negeb.

Aw Angraeng, misong ah naeh ih kaicae hae, aloih bang ih vacongnawk baktiah, amlaemsak let ah.

5 Waɗanda suka yi shuka da hawaye za su yi girbi da waƙoƙin farin ciki.

Mikkhraetui hoi tuh kaminawk loe, anghoehaih hoiah aat o tih.

6 Shi da ya fita yana kuka, riƙe da iri don shuki, zai dawo da waƙoƙin farin ciki, ɗauke da dammuna.

Qahhaih hoi atho kaom, cangtii tuk hanah caeh kaminawk loe, cangqui to sin o ueloe, anghoehaih hoiah amlaem o let tih.