Zabura 124

1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba, bari Isra’ila yă ce,

Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -

2 da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba sa’ad da aka auka mana,

hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,

3 sa’ad da fushinsu ya ƙuna a kanmu, ai, da sun haɗiye mu da rai;

so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,

4 da rigyawa ta kwashe mu, da ambaliya ta rufe mu.

so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,

5 Da ruwa mai hauka ya share mu ƙaf.

so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.

6 Yabo ya tabbata ga Ubangiji, wanda bai bari aka yayyage mu da haƙoransu ba.

Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!

7 Mun tsira kamar tsuntsu daga tarkon mai farauta; an tsinke tarko, muka kuwa tsira.

Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.

8 Taimakonmu yana a sunan Ubangiji, Wanda ya yi sama da ƙasa.

Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.