< Zabura 124 >
1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba, bari Isra’ila yă ce,
He waiata; he pikitanga. Na Rawiri. Me kaua a Ihowa i a tatou, he ki tenei ma Iharaira:
2 da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba sa’ad da aka auka mana,
Me kaua a Ihowa i a tatou, i te whakatikanga mai o te tangata ki a tatou;
3 sa’ad da fushinsu ya ƙuna a kanmu, ai, da sun haɗiye mu da rai;
Penei kua horomia oratia tatou e ratou, i te muranga o to ratou riri ki a tatou.
4 da rigyawa ta kwashe mu, da ambaliya ta rufe mu.
Kua ngaro tatou i nga wai, kua taupokina o tatou wairua e te ia.
5 Da ruwa mai hauka ya share mu ƙaf.
Penei kua taupokina o tatou wairua e nga wai whakakake.
6 Yabo ya tabbata ga Ubangiji, wanda bai bari aka yayyage mu da haƙoransu ba.
Kia whakapaingia a Ihowa, kihai nei i tuku i a tatou hei ngaunga ma o ratou niho.
7 Mun tsira kamar tsuntsu daga tarkon mai farauta; an tsinke tarko, muka kuwa tsira.
Kua mawhiti o tatou wairua, me he manu i roto i te mahanga a nga kaihopu; kua motu te mahanga, a mawhiti ana tatou.
8 Taimakonmu yana a sunan Ubangiji, Wanda ya yi sama da ƙasa.
Kei te ingoa o Ihowa he awhina mo tatou, kei te kaihanga i te rangi, i te whenua.