< Zabura 124 >
1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba, bari Isra’ila yă ce,
Hefði það ekki verið Drottinn sem með okkur var þetta skulu allir í Ísrael játa – hefði það ekki verið Drottinn,
2 da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba sa’ad da aka auka mana,
þá hefðu óvinirnir gleypt okkur lifandi,
3 sa’ad da fushinsu ya ƙuna a kanmu, ai, da sun haɗiye mu da rai;
útrýmt okkur í heiftarreiði sinni.
4 da rigyawa ta kwashe mu, da ambaliya ta rufe mu.
Við hefðum skolast burt á augabragði,
5 Da ruwa mai hauka ya share mu ƙaf.
horfið í strauminn.
6 Yabo ya tabbata ga Ubangiji, wanda bai bari aka yayyage mu da haƙoransu ba.
Lofaður sé Drottinn, hann bjargaði okkur úr klóm þeirra.
7 Mun tsira kamar tsuntsu daga tarkon mai farauta; an tsinke tarko, muka kuwa tsira.
Við sluppum eins og fugl úr snöru veiðimanns. Snaran gaf sig og við flugum burt!
8 Taimakonmu yana a sunan Ubangiji, Wanda ya yi sama da ƙasa.
Hjálp okkar kemur frá Drottni sem skapaði himin og jörð.