< Zabura 124 >
1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba, bari Isra’ila yă ce,
Se yon chante David pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Si Seyè a pa t' kanpe pou nou, ki jan sa ta ye! Se pou pèp Izrayèl la rekonèt sa.
2 da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba sa’ad da aka auka mana,
Wi, si Seyè a pa t' kanpe pou nou, lè moun yo te leve dèyè nou an,
3 sa’ad da fushinsu ya ƙuna a kanmu, ai, da sun haɗiye mu da rai;
yo ta vale nou tou vivan, lè yo te move sou nou an.
4 da rigyawa ta kwashe mu, da ambaliya ta rufe mu.
Dlo ta kouvri nou, lavalas ta pase sou nou.
5 Da ruwa mai hauka ya share mu ƙaf.
Wi, lavalas ta pote nou ale.
6 Yabo ya tabbata ga Ubangiji, wanda bai bari aka yayyage mu da haƙoransu ba.
Ann fè lwanj Seyè a ki pa kite lènmi nou yo devore nou.
7 Mun tsira kamar tsuntsu daga tarkon mai farauta; an tsinke tarko, muka kuwa tsira.
Nou chape tankou yon ti zwezo ki chape soti nan pèlen chasè. Fil pèlen an kase. Nou chape, n' ale.
8 Taimakonmu yana a sunan Ubangiji, Wanda ya yi sama da ƙasa.
Se Seyè a k'ap pote nou sekou, se li menm ki fè syèl la ak latè a.