< Zabura 124 >
1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba, bari Isra’ila yă ce,
Een bedevaartslied; van David. Was Jahweh niet vóór ons geweest: Laat Israël getuigen,
2 da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba sa’ad da aka auka mana,
Toen de mensen tégen ons waren,
3 sa’ad da fushinsu ya ƙuna a kanmu, ai, da sun haɗiye mu da rai;
Dan hadden zij ons levend verslonden, In hun ziedende woede;
4 da rigyawa ta kwashe mu, da ambaliya ta rufe mu.
Dan hadden de wateren ons verzwolgen, Had ons een stortvloed bedolven;
5 Da ruwa mai hauka ya share mu ƙaf.
Dan waren over ons heengeslagen De bruisende golven.
6 Yabo ya tabbata ga Ubangiji, wanda bai bari aka yayyage mu da haƙoransu ba.
Maar geprezen zij Jahweh, Die ons geen prooi voor hun tanden heeft gemaakt!
7 Mun tsira kamar tsuntsu daga tarkon mai farauta; an tsinke tarko, muka kuwa tsira.
Levend zijn wij ontsnapt, Als een vogel uit het net van den vinker: Het net is gescheurd, En wij zijn ontkomen!
8 Taimakonmu yana a sunan Ubangiji, Wanda ya yi sama da ƙasa.
Onze hulp is in de Naam van Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt!